Imagjinoje këtë situatë: je në radhë në supermarket. Personi përpara teje po humb kohë me kupona, ndërsa bateria e telefonit tënd sapo ka mbaruar. Çfarë bën tani?
Sipas një studimi që tregon më së miri marrëdhënien tonë të çuditshme me mërzinë, gjysma e pjesëmarrësve preferuan t’i jepnin vetes një shok elektrik sesa të qëndronin vetëm me mendimet e tyre për 15 minuta. Po, njerëzit do të pranonin dhimbje fizike për të shmangur boshllëkun mendor.
Në një botë ku stimujt e vazhdueshëm janë bërë si një drogë për ne, mërzia është kthyer në armikun tonë më të madh. Me telefonat, rrjetet sociale dhe pafundësi shpërqendrimesh digjitale, kemi shpallur luftë ndaj çasteve të zbrazëta. Por, në përpjekjen për të “zhdukur” mërzinë, ndoshta kemi bërë më shumë dëm sesa mirë.
Frika jonë nga mërzia mund të na kushtojë më shumë seç e mendojmë. Jetojmë në një botë ku çdo moment bosh mbushet me diçka. Telefonat na lajmërojnë me çdo njoftim të mundshëm, platformat na detyrojnë të shohim episodin tjetër automatikisht dhe reklamat na sulmojnë nga çdo cep.
Por mërzia nuk është thjesht mungesë stimulimi. Ajo është një sinjal i trurit që na thotë: “Hej, a nuk ka diçka më të rëndësishme që mund të bësh me kohën tënde?” Në vend që ta luftojmë, mërzia mund të na ndihmojë të gjenerojmë ide të reja, të reflektojmë dhe të rritemi si individë.
Gjatë momenteve të mërzisë, truri ynë hyn në atë që shkencëtarët e quajnë “rrjeti i gjendjes së parazgjedhur” (DMN). Ky rrjet aktivizohet kur mendja jonë endet – kur ëndërrojmë, kujtojmë momente të shkuara ose thjesht lejojmë mendimet të rrjedhin lirshëm. Kjo është arsyeja pse idetë më të mira na vijnë kur jemi duke bërë diçka të zakonshme, si të bërit dush ose një shëtitje.
Ky proces, i njohur si “efekti i inkubimit”, ndodh kur i lëmë një problemi pak hapësirë. Truri ynë vazhdon ta përpunojë atë në sfond, duke krijuar lidhje që mund të na çojnë në zgjidhje. Është si një sobë e ngadaltë që gatuan idetë derisa ato të jenë të gatshme për t’u shijuar.
Në vend që ta shmangim me çdo kusht, ndoshta duhet ta përqafojmë mërzinë. Kur lejojmë mendjen të endet, i japim hapësirë për të krijuar dhe për të gjetur zgjidhje të reja. Kështu që, herën tjetër kur të ndihesh i/e mërzitur, mos u nxito të kapësh telefonin. Lëre trurin të bëjë magjinë e tij.
