Kishte atë shikim në sy që dinte ta shihte me dashuri, duke i kushtuar aq shumë vëmendje atij djalit të vogël që filloi të ecte në plazhet e pafundme të zemrës së tij. Por më pas dikush ia hoqi dritën, duke i shuar përgjithmonë buzëqeshjen e mrekullueshme, duke e lënë në errësirë atë fëmijën që besonte aq shumë në atë dashuri. Njeriu shpejt bëhet i rritur kur një ëndërr anulohet nga një realitet famëkeq. Papritur, pa pasur asnjë keqardhje, ndodhin ngjarje që vrasin të gjitha ato siguri në të cilat kishe vendosur të gjitha shpresat. Fëmija tani është një i rritur shumë i mërzitur nga jeta, sepse zemra i ka mbetur ende në atë vend, ulur në atë breg, duke pritur vetëm atë zë që do të kishte dashur aq shumë ta dëgjonte, por dhimbja e fortë e kishte bërë të shurdhër. edhe për atë zhurmë të detit. Ti ishe ajo që kisha dashur gjithmonë, ajo që kisha kërkuar gjithmonë pa e gjetur kurrë. Ti ishe femra më e bukur. Puthjet e tua më tërhoqën zvarrë nga çdo ankth. Ku je tani? Ku duhet të vij të të gjej? Nuk pushova kurrë së shpresuari. Ti je kaq larg nga zemra ime, por nuk i ke lënë kurrë mendimet e mia. Dhe gjithçka që do të më bënte të buzëqeshja përsëri tani, do të ishe vetëm ti.
Antonio Cuomo
