Pjesa më e madhe e komunikimit mes njerëzve bëhet përmes gjuhës së trupit, dhe jo vetëm fjalëve. Ja disa këshilla për të menaxhuar më mirë situata të vështira dhe për të pasur sukses në komunikimin e përditshëm:
Vëreni shputat e të tjerëve. Nëse iu afroheni njerëzve gjatë bisedës dhe ata nuk i kthejnë shputat drejt jush, kjo tregon se nuk janë të interesuar të bisedojnë, edhe nëse trupin e kanë të kthyer në drejtim të jush.
Kur kërkoni nga dikush të bëjë një punë të vështirë për ju, shumë mundësi është që ata të refuzojnë. Nëse pas kësaj kërkoni një kërkesë më të thjeshtë, është më e mundur që ata të pranojnë.
Hani gomë përtypëse në situata ankthi, si p.sh. gjatë fjalimeve në publik. Ky veprim mund të mashtrojë trurin, i cili arsyeton se “nuk do të haja diçka nëse do të isha në rrezik”, dhe kështu mund të ndiheni më të qetë.
Shpjegoni gjërat dikujt tjetër kur studioni. Ata mund t’ju bëjnë pyetje, dhe nëse arrini ta shpjegoni diçka mirë, kjo tregon që e kuptoni atë mirë.
Njerëzit nuk mbajnë mend gjithmonë atë që u thoni, por ata kujtojnë si i keni bërë të ndihen.
Kur njerëzit zemërohen me ju, nëse qëndroni të qetë, kjo mund t’i bëjë ata edhe më të zemëruar me veten. Pastaj, ata mund të ndjehen të turpëruar për sjelljen e tyre.
Mos sulmoni mënyrën se si njerëzit e perceptojnë veten. Nëse dikush mendon se është i shoqërueshëm dhe ju e quani atë nervoz, kjo mund të dëmtojë marrëdhënien tuaj.
Kur dilni me dikë për herë të parë, shkoni në një vend që ju bën zemrën të rrahë shpejt, p.sh. në një park lodrash ose duke parë një film horror. Kjo do të rrisë adrenalinën e personit dhe do ta bëjë të mendojë se koha që kalon me ju është e këndshme, jo aktiviteti në vetvete.
Çelësi për të pasur vetëbesim është të hyni në një dhomë dhe të besoni se të gjithë tashmë ju duan.
Shikoni rrezikun si një sfidë, jo si një kërcënim. Simptomat e stresit janë të njëjta me ato të guximit (frymëmarrje e shpejtë, zemër që rreh shpejt). Ju e keni mundësinë të vendosni nëse jeni të stresuar ose të guximshëm.
Kur takoni njerëzit për herë të parë, thirrini ata me emër. Kjo do të krijojë një ndjenjë besimi dhe afrie.
Nëse buzëqeshni shumë dhe angazhoni të gjithë muskujt e fytyrës, trupi juaj do të reagojë dhe do të ndjeni lumturi, edhe nëse nuk keni ndonjë shkak të veçantë.
Gjithmonë jepni fëmijës një zgjedhje që e bën të mendojë se është nën kontroll. P.sh., “A dëshiron të veshësh këpucët apo sandalet sot?” Ky është një pyetje që e bën fëmijën të mendojë se po zgjedh vetë, ndërkohë që është ju që e keni caktuar opsionin.
