Unë jam shtrirë në një shtrat të pastër. Në dhomë ka 6 krevatë. Përpiqem të fle, por është mjaft ngrohtë, dhe përmes murit pranë kokës sime është një televizor i madh që gjëmon në polonisht, të cilin askush nuk po e shikon, por ndoshta nuk fiket kurrë. Megjithatë, tani më në fund jam këtu, shumë stres është hequr.
Arrita në fermë pas një udhëtimi të gjatë me tren. U përshëndeta nga shefja, Edyta, burri i së cilës, Marcus, zotëron fermën. Edyta mori valixhen time të rëndë – të mbushur plot – dhe e çoi lart në dhomën e banimit, nën çatinë e një hambari të madh.
