” Lagjia E Varfun”
Krahët e zez të një nate pa fund e varrosën lagjen pranë, dritë, jetë, gjallsi – askund, vetëm errsinë e skam. U harrue jeta e ditës ndër shtresat e natës, e pagja u derdh nga parzm’ e errsinës… n’andrra përkundet lagja. Njerzit ndër shtëpia flejnë me gjoksa të lakurtë e të thatë e gratë… fëmi […]
” Lagjia E Varfun” Read More »