Gabohesh; Gertrud Kolmar A mendon ti se ngaqë je larg e që unë po vdes nga etja, dhe s’mund të të gjej ? të mbërthej me sytë e mi, me këta sy që secili strehon terr dhe yll. të tërheq nën qepallë, e mbyll dhe brenda je ti. E si kërkon t’iu ikësh shqisave të […]
Gabohesh Gertrud Kolmar Read More »
Për një vjollcë ; Frederik Rreshpja Frederik Rreshpja Për një vjollcë Çeli vjollca e vogël mbi gurishte si një ylber mbi planete të panjohura Kështu kam ëndërruar edhe unë dikur të bëhem ylber mbi akuafortën e kohës vizatuar egër po tërë ato që thashë u tretën në kujtesën e palexueshme të ajrit. Më me fat
Për një vjollcë Frederik Rreshpja Read More »
E humbëm edhe këtë muzg;. Pablo Neruda Askush nuk na pa sonte dorë për dorë teksa mbrëmja e kaltër mbulonte botën. Nga dritarja pashë harenë e perëndimit tej maleve të largëta. Herë-herë, si monedhë më ndriçonte një copëz diell mes duarve. Të ndërmendja me shpirtin e ndryrë në atë trishtim që ti ma njeh. Ku
E humbëm dhe këtë muzg Pablo Neruda Read More »
Në se të duhen; JACQUES BRELS’ke kuptuar gjë…Në se të duhen trena për t’ia mbathur botësE anije me vela që udhetimesh të shpien largPër të kërkuar diell që t’a mbash në syE këngë që ti lehtë mund t’i këndoshatëherë …Në se të duhet agimi për të besuar të nesërmenDhe të nesërmen që të mundesh të
Në se të duhen JACQUES BREL Read More »
Meri Morison – (Robert Burns) O Meri, eja në dritare; Është ora jonë e dëshiruar! Ç’kushtojnë mijëra thesare përpara syve të adhuruar! Mundim të madh do të duroja, si skllavi që duron i strukur, kur zemrën tënde ta fitoja, moj Meri Morison e bukur! Dje me muzikë e me vjoli, ndër djem e vajza kërcimtare, mendimi
Meri Morison – Robert Burns Read More »
“Mos fajëso askënd”, poezia fantastike e Pablo Neruda Mos fajëso kurrë askënd, për asgjë, sepse, thellë-thellë, ke bërë me jetën tënde krejt çka ke dashur. Pranoje vështirësinë e të përmirësuarit të vetes dhe të kurajos për ta ndryshuar atë. Triumfi i njeriut të vërtetë buron nga hiri i gabimeve të tij. Mos u anko kurrë për vetminë tënde, apo për fatin
Mos fajëso askënd Pablo Neruda Read More »
Ai donte vdekjen, Ajo veç jetën desh…William Shakespeare Ai desh vdekjen dhe premtimet e saj të zbehta, Në jetën pa shpresë të një djaloshi në përgjërim, Ai desh të vdiste, të ndahej veç prej hidhërimit, Të harronte ditët e netët plot dhimbje e trishtim. Ajo jetën desh ta gëzonte plot zjarr e harrim, Donte njerëzit
Ai donte vdekjen, Ajo veç jetën desh…William Shakespeare Read More »
Pablo Neruda; Ta dish se nuk të dua më! Ta dish se nuk të dua dhe të dua Përderisa jeta dy fytyra ka, Fjala është britm’ e heshtjes E zjarri gjysmën akull e ka. Te dua që të mund të të dashuroj, Që prapë të ndjej përjetësinë E kurrë të mos pushoj së dashuruari: Ndaj them pse akoma nuk
Ta dish se nuk të dua më Pablo Neruda Read More »
Thesari im; Charles Baudelaire Nëse dhomat e shpirtit tim do vizitoje Çfarë pretendon se do shikoje? Cilin përbindësh mendon se fsheh? Po të zhgënjej, por nuk më njeh. Nuk ka nevojë për të trokitur. Hyr, shih, kërko, mbet e habitur Mure të zbrazët lyer pa ngjyra Fotografi, por pa fytyra Diku e hedhur afër shtratit
Thesari im Charles Baudelaire Read More »
Pjese te shkeputura prej madheshtores “Rubairat” nga Omar Khajam. Perkthimi dhe shqiperimi eshte nga po aq madheshtori F. Noli. * * * -48- “Sa bukur të jesh Mbret!” disa mejtojnë; “Sa ëmbël në Parajsë!” ca besojnë: Ah, merr paran’ e that e ler kusurin, Daullet, pompat lark le të gjëmojnë. -49- Në botë kotësira mos
“Rubairat” nga Omar Khajam Read More »
©2020-2024 Të gjitha të drejtat të rezervuara. Për promovime dhe bashkëpunime na kontaktoni në info@jetoilumtur.al