Dashuria ! Heinriche Heine Perktheu Lasgush Poradeci
Ja pyll` i vjeter perallor!
Bje ere lule bliri!
Nga zjarr` i henes cudiplot
M`u magjijua gjiri.
Po vinja larg , si vinja larg ,
Bucet prej naltesije :
Bilbili flet per dashuri
E dhembje dashurije.
Kendon per dhembj` e dashuri ,
Per qeshj` e te lotuar ,
Kaq idhur kendon kaq embel vajton ,
Zgjon endrat q`u paten harruar.
Po vinja larg , si vinja larg ,
Me del ashtu papritur
Perpara nje keshtjell i math
Me kulmet lart te ngritur.
Dritaret mbyllur , dhe kudo
Nje heshtj` e zi perjete;
Dhe dukej , sikur vdekja banon
Ne keta mure te shkrete.
Perpara portes ish nje sfinks ,
Perbindsh i tmershem` e gazmuar ,
Me trup e putra si nje luan ,
Nje femer me kok` e krahruar.
Nje femer e bukur!I bardhi veshtrim
Deshire te eger theshte;
Dhe buz` e heshtur vij si harg ,
Pranim pa ze buzeqeshte.
Bilbili kendonte aq embelsisht ,
Me s`kisha te duruar –
Dhe kur e putha tiparin hirplot
Me vete pata mbaruar.
Fytyr` e mermert` u be me shpirt ,
Zu guri psheretime –
M`i piu te puthurat si zjarr
Me etj` e me pervelime.
Ma piu pothuaj frymen krejt –
Pastaj me epsh te lakmuar ,
Zu me pushtoj e te mjerin trup
Me putra m`a pat coptuar.
Mundime te embla , dhembj` e defrim!
E vojtj` e gas i pamatur!
Ndaj puthja me deh , kuptoj nje tmer ,
Prej putrash duke u cvatur.
Bilbili i-a thesh : “ O i bukuri sfinks!
O dashuri!c`do te thote ,
Qe ti me mundim te pavdekshem bashkon
Gjith lumterirat ne bote?
“O i bukuri sfinks!Te fshehten m`a sgith,
Cudin` e kesaj jete!
Kam rrahur une trurin t`im
Per te me mijra vjete.“
Heinriche Heine
Perktheu Lasgush Poradeci
Jeto I Lumtur.al
