Para mesditës në 1 shtator 1923, një tërmet me magnitudë 7,9 ballë të shkallës Rihter u regjistrua në zonën metropolitane Tokio – Yokohama.
Shkatërrimi vazhdoi për disa ditë, megjithatë: zjarri që shpërtheu nga tërmeti shkatrroi rreth 90% të ndërtesave në qytetetin Yokohama, ndërsa 2/5 e Tokios është shkatërruar.
Gjysma e popullsisë e dy qyteteve mbetën të pastrehë, ndërsa 143.000 njerëz lanë frymën e tyre të fundit në këtë tragjedi të tmerrshme.
Ndërsa kryeqyteti japonez shënon të premten 100-vjetorin e atij që u bë i njohur si Tërmeti i Madh Kanto, banorët e tij po përgatiten për një tjetër tërmet “të madh”.
Sizmologët besojnë se ka një shans 70% që një tërmet masiv të godasë zonën metropolitane të Tokios brenda 30 viteve të ardhshme, duke shkaktuar 23,000 viktima dhe duke shkaktuar dëme të drejtpërdrejta që arrijnë në 47 tn (254 miliardë £) .about:blank
Ndërprerja e gjerë e prodhimit dhe e shërbimeve të shkaktuara nga dëmtimet në rrjetet e transportit dhe ndërprerjet e energjisë elektrike mund të arrijnë një shtesë prej 48 trilionë ¥.about:blank
Rreth 4.53 milionë njerëz nuk do të mund të kthehen në shtëpi pas tërmetit, sipas një vlerësimi të publikuar vitin e kaluar nga qeveria metropolitane e Tokios.
Kodet e reja të ndërtimit për t’i bërë strukturat më rezistente ndaj aktivitetit sizmik u prezantuan një vit më vonë dhe janë përshtatur në dekada që nga ajo kohë për të pasqyruar përparimet teknologjike të bëra pas tërmeteve të tjera të fuqishme në Japoni, duke përfshirë fatkeqësinë e trefishtë të vitit 2011 në të cilën vdiqën më shumë se 18,000 njerëz dhe tërmeti i Kobes në janar 1995 që vrau 6,000.
