Lifestyle

“Talenti godet një objektiv, që nuk mund ta godasë askush tjetër. Gjeniu godet një objektiv, që nuk mund ta shohë askush tjetër”. Ky citim nga filozofi gjerman i shekullit XIX, Artur Shopenhauer përshkruan të gjitha vështirësitë që hasim zakonisht për të përcaktuar atë qëmeriton të quhet ”gjeni”. Gjeniu cilësohet shpesh si një person me fuqi magjike, e padepërtueshme dhe e pamundur për t’u kuptuar, siç është “krijimtaria”. Njerëzit që e bartin këtë fuqi, si gjenitë e përmendur shpesh si

https://jetoilumtur.al/

“Të falësh dikë nuk do të thotë ta dënosh sjelljen e tij. Nuk do tëthotë as ta harrosh mënyrën, me të cilën të ka lënduar dhe as ta lejosh të vazhdojë të të lëndojë. Të falësh dikë do të thotë tëbësh paqe me atë çfarë të ka ndodhur. Do të thotë ta njohësh plagën tënde,

Femrat mund të ndihen komplet të thyera përbrenda, të shuara totalisht, ama të buzëqeshin sikur të mos u ketë ndodhur gjë, edhe pse ndiejnë sikur jeta u është ndarë në mijëra copëza. Femrat e shohin perëndimin e bukur, dhe e dinë se dora më e sigurtë që mund të shtrëngojnë kur dielli puth detin, është dora e tyre. Ato e dinë se dashuria për veten është e vetmja mënyrë për të mos i lejuar të tjerëve ta shuajë buzëqeshjen e tyre. Femrat mundohen të tregohen të forta,

“Ndonjëherë, ajo që provokon zilinë tek të tjerët, nuk ështëpasuria jote, makina jote dhe as gjërat që ti zotëron, sepse mund të ndodhë që personi ziliqar t’i ketë këto dhe shumë më tepër.Ajo që shkakton zilinë tek të tjerët, është esenca jote; ështëenergjia jote; është fakti që ti di se si ta bësh veten të

“Një zonjë pyeti një shitës në rrugë: “Me sa i shet vezët?” Shitësi i moshuar iu përgjigj: “25 lekë kokrrën, zonjë”. “Mirë, mua më duhen 6 kokrra, po vetëm 100 lekë kam. Do m’i japësh kaq, apo të shkoj në ndonjë dyqan tjetër”, e pyeti ajo. “Mund t’i marrësh sepse kam dy orë që po mundohem të shes dhe nuk kam shitur asnjë kokërr. Kam nevojë për këto lekë për të mbajtur

“Në moshën pesëdhjetë vjeçare nuk mund t’i durosh dot kufizimet. Nuk i duron dot sutjenat shumë tëngushta, darkat e detyruara me kunatën që kontrollon për pluhurin në cepat e shtëpisë tënde, takat e larta në kalldrëm, apo buzëqeshjet e shtirura. Në moshën pesëdhjetë vjeçare nuk ke më dëshirë t’i provosh askujt asgjë. Je ajo që je, gjërat që ke bërë dhe ato që ende do të bësh. Nëse të tjerëve u pëlqen, në rregull. Nëse jo,

  “Në kasën e një supermarketi, një zonjë e moshuar hapi një qese plastike për të futur ushqimet që kishte blerë. Kasiera e pa gjithë inat dhe i thotë me ironi: “Në fakt, gjithë brezi juaj nuk i kupton lëvizjet ekologjike. Jemi ne të rinjtë që po vuajmë pasojat e brezave të vjetër që i ka keqpërdorur gjithë burimetnatyrore”. E moshuara i kërkoi ndjesë dhe i shpjegoi: “Më vjen keq, nuk ekzistonin lëvizje në mbrojtje të mjedisit nëkohën tonë” dhe ndërkohë që largohet nga

Mirënjohja është një nga cilësitë më me vlerë që mund të shfaqim përpara të tjerëve. Nuk ka rëndësi se sa e madhe mund të jetë diçka që përfitojmë, apo sa gjëra me vlerë kemi në jetën tonë. Gjithçka varet nga këndvështrimi, me të cilin i shohim ato. Puna që bëjmë, mund të na duket e mërzitshme, ama me siguri është ëndrra e një personi të papunë. Shtëpia jonë mund të na duket e vogël, ama ajo është ëndrra e njëpersoni të pastrehë. Të ardhurat që sigurojmë mund të na duken të pakta, ama ato janë ëndrra