Kur mbyllet shtëpia e gjyshërve.
Mendoj se një nga momentet më të trishta të jetës sonë është kur dera e hyrjes së gjyshërve mbyllet përgjithmonë.
Kur mbyllim shtëpinë e gjyshërve i mbyllim edhe pasditet e lumtura me dajat, kushërinjtë, nipat, prindërit, vëllezërit.
Nuk ka nevojë të dilni nga shtëpia, qëndrimi në shtëpinë e gjyshërve është ajo që i duhet çdo familjeje për të qenë e lumtur.
Mbremjet e Krishtlindjeve, të lara me erën e pjatave të përgatitura nga gjyshja, sa herë mendojmë:
“Po sikur kjo të jetë hera e fundit”?
Është e vështirë të pranosh që e gjithë kjo ka një afat, që një ditë gjithçka do të mbulohet me pluhur dhe e qeshura do të jetë një kujtim i largët i kohërave ndoshta më të mira.
Viti kalon ndërsa ti pret këto momente, pa e kuptuar, ne kalojmë nga fëmijë që hapim dhurata, në të rritur të ulur në të njëjtën tavolinë.
Shtëpia e gjyshërve është gjithmonë plot me karrige, nuk dihet nëse kushëriri do të sjellë të dashurën, se të gjithë janë të mirëpritur këtu.
Gjithmonë do të ketë kafe gati ose dikush që do ta bëjë atë.
Të mbyllësh shtëpinë e gjyshërve do të thotë t’i thuash lamtumirë fjalëve të urta të gjyshes dhe këshillave të gjyshit, parave që të japin prindërit fshehurazi si të ishin të paligjshme, të qash nga të qeshurat për çdo marrëzi.
Është lamtumira emocionit të mbërritjes në kuzhinë dhe zbulimit të tenxhereve dhe shijimit të “ushqimit të gjyshes”.
Pra, nëse keni mundësinë të trokasni në derën e kësaj shtëpie dhe dikush ju hap, shfrytëzoni çdo moment, sepse të kesh gjyshërit, të ulur dhe të presin të të puthin është ndjenja më e madhe, më e mrekullueshme që mund të ndjesh në jetë.
Shijojeni shtëpinë e gjyshërve tuaj, sepse do të vijë një kohë kur në vetminë e mureve tuaja, nëse mbyllni sytë dhe përqendroheni, ndoshta mund të dëgjoni jehonën e një buzëqeshjeje apo një klithjeje të bllokuar në kohë. Në fund të fundit, mund të them se kur t’i hapni përsëri, do t’ju marrë nostalgjia dhe do të pyesni veten: pse gjithçka kaloi kaq shpejt?
Dhe do të jetë e dhimbshme të zbulosh se ata nuk janë larguar, ne i lëmë të shkojnë.
LIFE STYLE Nostalgji
Nga; Jeto I Lumtur.al
