Përtej Dashurisë; Xheladin Rumi
Në qoftë se nuk di të duash,
Mëso të duash,
Patjetër përpiqu të duash
Çdo gjë qe të sheh syri,
Çdo gjë që percepton,
Çdo gjë që mund të imagjinosh
Duaje, duaje,
Të duash mëso
Edhe çdo gjë që dëgjon,
Çdo gjë që ndodhet në këtë univers…
Asgjë të shemtuar s’ka në këtë botë,
Asnjë, pale sa e rëndomtë të të duket,
Një insekt sa i vogël po as ai
I shemtuar nuk është,
Një fije bar merre në dorë
Sa e brishtë a nuk e sheh?
Duaj lulet, gurët, retë,
Çdo gjë me formën, ngjyrën, kuptimin e saj,
Duaje, duaje, Mëso të duash,
Përpiqu të duash,
Bota për dashurinë tënde është krijuar,
Më parë mëso dashurinë,
Shiko një vogëlush,
Sa i mrekullueshëm,
Mendo dhe ata që e sollën atë në jetë,
Sepse kjo botë është krijuar
Për dashuri,
Duaji njerëzit
Ata për të mos qenë vetëm
Pranë teje të jenë
Për këtë, vertetë për këtë,
Janë krijuar,
I gjithë universi
Me zinxhirë të dashurisë është lidhur,
Prandaj edhe ti,
Të japësh dashuri mëso!
Sepse dije, Në shpirtin tend,
Për të gjitha këto paska vend,
Mos harro,
Bota vetë trembet nga njerëzit
Pa dashuri, Dhe nga frika,
Prej tyre largohet,
Apo më e keqja ju behet armike,
Prej vetes i largon,
Duaje edhe vdekjen,
Mëso ta duash Që të dish se ka një Perjetesi…
Dhe nëse të duash mësove,
Edhe të tjerëve duhet t’ua mësosh,
Që me sekretin e mrekullueshëm të kësaj bote,
Njerezimit t’i shërbesh…
Xhelaledin Rumi-Mevlana ( -1273)
Jeto I Lumtur.al
