Maskat që ecin,
Pranë nesh,
Maskat që flasin,
Si ne, si ne,
Maskat ndaluan në një buzëqeshje,
I ngrirë me një mrekulli,
Maska që nuk thonë asgjë,
Dhe ata po hekurosin në heshtje.
Dhe pastaj përsëri…
Maskat që ecin,
Pranë nesh,
Maskat që flasin,
Si ne, si ne,
Maskat ndaluan në një buzëqeshje,
I ngrirë nga mrekullia
Maska që nuk thonë asgjë,
Dhe ata po hekurosin në heshtje.
Dhe përsëri…
Kjo është e mjaftueshme!
Është shumë më mirë,
Le të ndalemi këtu
Sepse pse duhet të të shqetësoj?!
Jemi kaq pak dhe të rrallë,
Në një botë si kjo,
Po, kudo që të takohemi,
Duket sikur jemi,
Të huajt e vetëm,
Nëse shtojmë më shumë,
Për ta parë njëri-tjetrin shumë rrallë,
Kaq rrallë,
Po…
Dhe ne jemi pjekur nga uria,
Për një fytyrë të gjallë,
Njerëzore..
Fatmir S. Baçi-
Jeto I Lumtur
