Unë e desha përtej vdekjes,
Ashtu dashurova unë,
Edhe prapë s’ia fal dot vetes:
S’i s’e desha pak më shumë…
Pak më shumë ku shpirti thyhet,
T’i them ndarjes: Prit, ca pak…
Të gënjejmë mallin që s’shuhet,
Kujtimin të gënjejmë pak.
Përtej vdekjes, përtej botëve,
Atje ku nis “ca pak” tjetër,
Asaj që më rri mes Zotave:
“Si s’të desha pak më tepër…”.
Fatos Arapi
Jeto I Lumtur
