“Kur një grua është duke të folur, dëgjo atë që po thotë me sytë e saj.” “Djalë, vëlla, baba, i dashur, shok. Ka hapësirë në zemër për të gjitha dashuritë, ashtu sikurse ka hapësirë në qiell për të gjithë yjet.” “Iniciativa është të bësh gjënë e duhur, pa ta thënë kush.” “Kur […]
Dikush i shikon cilësitë nga larg dhe të metat nga afër..”Thënie Të Bukura” Read More »
Asnjëherë mos e fyeni gruan e rënë! Askush nuk e di se çfarë peshe e rëndoi atë as sa beteja ai duroi në jetë, Derisa më në fund ra! Kush nuk ka parë gra pa frymë me padurim kapem tek virtyti, dhe rezistojini erës së ashpër nga vesi me nje qendrim te qete? Pika e
1 Ka shumë gjuhë që flasin, por shumë pak koka që mendojnë. 2 Bisedat e tavolinave dhe ato mes dy të dashuruarve e humbasin fokusin; ato të të dashuruarve janë mjegullnajë, ndërsa bisedat e tavolinave një tymnajë. 3 Muzika shpreh atë që s’mund të thuhet me fjalë, dhe që nuk mund të qëndrojë në heshtje.
Po te mos ishte femra, diamantët do të ishin gurë të rëndomtë..”Thënie Të Bukura” Read More »
JA, NESËR, SA TË GDHIHET Ja,nesër, sa të gdhihet, sapo të zbardhë fusha, Do nisem, e dëgjon? E di që ti më pret, Mes pyllit do t’i bie dhe malit me gëmusha, Larg teje s’mund të rri se ndarja po më tret.Do t’eci si në mjegull, në shpirt i përqëndruar, E zhurmë nuk do
Ja,nesër, sa të gdhihet Read More »
“Fuqia e shikimit është abuzuar aq shumë në tregimet e dashurisë, sa që është bërë diçka e pabesueshme. Pak njerëz guxojnë të thonë sot se dy qenie kanë rënë dashuri sepse kanë shikuar tek njëri – tjetri. Sidoqoftë, kjo është mënyra se si fillon një dashuri, mënyra e vetme.” “Asgjë nuk e bën njeriun më
FRAGMENTE NGA “TË MJERËT” – VIKTOR HYGO Read More »
Victor Hugo ishte një dramaturg, poet dhe shkrimtar francez, i konsideruar si babai i Romantizmit si dhe një figurë dominuese në letërsinë franceze të shekullit XIX. Publikimi i tij i parë ishte një vëllim i “Odet” të cilën e publikoi vetëm kur ishte 20 vjeçar. Faktoman ka përzgjedhur disa nga thëniet më të mira të
“Thënie Të Mencura” Read More »
Të uroj më së pari të duash E duke dashur do të të duan edhe ty Dhe ata që s’të duan, harroji E përtej harrimit, Grindjet e vjetra kurrë të mos i kujtosh. Të uroj të vazhdosh të duash pa u dëshpëruar Të uroj që edhe sikur miqtë e tu Të jenë të pasjellshëm, të
Kush e di sa ka hequr, sa ka vuajtur urie! Sa net si ferr ka gdhirë në ankth e drithërimë! Virtytin kur ua tund mjerimi me tërbim, Kush nga ne s’ka parë të tillë gra të mjera Si rreken që të mbahen, me ngulm, me duar të ndera! Sikundër buzë degës shohim varur tek ndrin
Oh! kurrë mos e fyeni ju një grua që bie! Read More »
Ndërgjegja njerëzore vdiq, qef o qef, Përkulet mbi të, kufoma i pëlqen; Fitimtar, me syt’ e skuqur vjen vërdallë, Pastaj kthehet i del kufomës përballë. E ushqen kurvërimi i Drejtësisë. Priftat trullosin njerzit e Perëndisë; Pastaj rrëmojnë çantat të çakërritur; Sibour* shiti zotin, që Juda pat shitur. Na thonë: Qezari mbret. Zot i ushtrive E
©2020-2024 Të gjitha të drejtat të rezervuara. Për promovime dhe bashkëpunime na kontaktoni në info@jetoilumtur.al