Herodoti ishte një historian dhe gjeograf i lashtë grek nga qyteti grek i Halicarnassus.
Ai është i njohur për shkrimin e Historive – një tregim i detajuar i Luftërave Greko-Persiane.
Herodoti ishte shkrimtari i parë që kreu hetime sistematike të ngjarjeve historike. Ai përmendet si “Babai i Historisë”, një titull që i është dhënë nga oratori i lashtë romak Ciceroni.
Ne i lexojmë të gjitha komentet tuaja, dhe presim të na thuash cilën prej thënieve të Herodotit pëlqeve apo vlerësove më së shumti.
Një njeri për të cilin shpifin lëndohet dyfish – fillimisht nga ai që shqipton shpifjen dhe më pas nga ai që e beson atë.
Nga të gjitha mjerimet e njerëzve, më e hidhura është kjo: të dish kaq shumë dhe të mos kesh kontroll mbi asgjë.
Nga të gjitha pasuritë, një mik është më i çmuari.
E vetmja e mirë është dituria, e vetmja e keqe është injoranca.
Forca nuk ka vend ku ka nevojë për aftësi.
Nëse një burrë këmbëngulte gjithmonë të ishte serioz dhe nuk i lejonte vetes pak argëtim dhe relaksim, ai do të çmendej ose do të bëhej i paqëndrueshëm pa e kuptuar këtë.
Vdekja është një vend i mrekullueshëm fshehjeje për njerëzit e lodhur.
Ai është njeriu më i mirë që kur bën planet, ka frikë dhe reflekton për gjithçka që mund t’i ndodhë, por në momentin e veprimit është i guximshëm.
Është më mirë me guxim fisnik të rrezikojmë t’i nënshtrohemi gjysmës së të këqijave që parashikojmë, sesa të mbetemi në pagjumësi frikacake nga frika se çfarë mund të ndodhë.
Në rajonet e buta lindin burra të butë.
Unë jam i detyruar të them atë që më thonë, por jo në çdo rast ta besoj.
Shumë pak gjëra ndodhin në kohën e duhur, dhe të tjerat nuk ndodhin fare. Historiani i ndërgjegjshëm do t’i korrigjojë këto defekte.
Por nuk më pëlqejnë këto sukseset tuaja të mëdha; sepse e di sa xhelozë janë perënditë.
Mos harroni se me rrobat e saj një grua heq modestinë e saj.
Siç thotë edhe sharra e vjetër: çdo fund nuk shfaqet bashkë me fillimin e tij.
Është e pamundur që dikush që është njeri t’i ketë të gjitha të mirat së bashku, ashtu siç nuk ka asnjë vend të vetëm në gjendje të sigurojë të gjitha të mirat për vete.
Gjithmonë duhet parë çdo gjë deri në fund, se si do të dalë në fund. Sepse Zoti u ka dhënë bekime shumë njerëzve, vetëm për t’ua përmbysur të gjitha në fund.
Pasuria e njerëzve është mbi një rrotë, e cila në kthesën e saj nuk e lë të përparojë përgjithmonë i njëjti njeri.
Njeriu që ka planifikuar keq, nëse fati është në anën e tij, mund të ketë pasur një goditje të fatit; por plani i tij ishte gjithsesi i keq.
Në paqe, djemtë varrosin baballarët e tyre. Në luftë, baballarët varrosin djemtë e tyre.
Rrethanat sundojnë burrat; burrat nuk sundojnë rrethanat.
Njerëzit u besojnë veshëve më pak se syve.
Fati i njeriut është në shpirtin e tij.
Veprat e mëdha zakonisht kryhen me rreziqe të mëdha.
Të mendosh mirë dhe të pranosh t’i bindesh dikujt që jep këshilla të mira është e njëjta gjë.
Fatkeqësia më e urryer njerëzore është që një njeri i mençur të mos ketë ndikim.
Njohuria mund të të japë peshë, por arritjet të japin shkëlqim dhe njerëzit shumë më tepër shohin sesa peshojnë.
Disa burra heqin dorë nga planet e tyre kur pothuajse e kanë arritur qëllimin; Ndërsa të tjerët, përkundrazi, fitojnë duke ushtruar, në momentin e fundit, përpjekje më të fuqishme se kurrë më parë.
Çfarëdo që vjen nga Zoti është e pamundur që njeriu ta kthejë prapa.
Gjërat e mëdha fitohen nga rreziqe të mëdha.
Kur një grua heq veshjen e saj, ajo heq edhe respektin që është i saj.
Veshët e njerëzve janë më pak agjentë të besimit sesa sytë e tyre.
Sëmundja i godet meshkujt kur ata janë të ekspozuar ndaj ndryshimeve.
Zotat duan të ndëshkojnë çdo gjë që është më e madhe se pjesa tjetër.
Nëse dikush do të bënte një propozim përpara njerëzve duke i kërkuar që të zgjidhnin, pas ekzaminimit, zakonet më të mira në botë, çdo komb do të zgjidhte me siguri të tijat.
A e sheh sesi Zoti i gjuan gjithmonë shkrepëtimat e tij në shtëpitë më të mëdha dhe pemët më të larta. Sepse ai ka zakon të pengojë çdo gjë që është më e madhe se pjesa tjetër.
