Në një shoqëri që kërkon nga ne të përmbushim standardet e përsosmërisë dhe suksesit, dashuria për veten përfaqëson një akt rezistence dhe vetë-afirmimi, ku ne e vlerësojmë thelbin tonë mbi pritshmëritë e jashtme.
Romantike, miqësi, familje… Ka lloje të ndryshme dashurie dhe të gjitha përfshijnë dhënien e një pjese të vetes një personi tjetër. Por ku është dashuria për veten? Ai që ndihet i ngrohtë si një puthje, megjithëse nuk e marrim nga dikush tjetër, por nga vetja. Të flasësh për të ngjall një ndjenjë të pashmangshme lumturie, pasi bëhet fjalë për ne, të cilët duhet ta nxisin atë ndjenjë.
Me pak fjalë, është njohja e vetvetes dhe pranimi i vetvetes ashtu siç jemi. Kjo do të thotë që ne përqafojmë të gjitha defektet që na banojnë. Imagjinoni si kur shikoni në pasqyrë dhe ndiheni sikur çdo grimcë prej jush është perfekte. Nuk i gjykoni ato kilogramët e tepërt, apo që njëri sy është më i vogël se tjetri. Pa rënë në narcisizëm, ne mund të njohim vlerën tonë. Kultivimi i kësaj cilësie është thelbësor për mirëqenien tonë emocionale dhe mendore. Ndonjëherë pasiguritë, ato zëra të vegjël që përpiqen t’ju minojnë, lindin për të na dobësuar dhe për të na bërë të dyshojmë për vlerën tonë, por të mësuarit për t’i menaxhuar ato është pjesë e procesit.
Çfarë do të thotë të duash veten?
Walter Riso, psikolog klinik, përmend në një nga librat e tij se “të duash veten është ta konsiderosh veten të denjë për më të mirën, duke forcuar respektin për veten dhe duke i dhënë vetes mundësinë të jesh i lumtur vetëm duke qenë gjallë”. Nuk mund të ishte më e saktë. Kjo është një ftesë për të vlerësuar dinjitetin e dikujt dhe për të kërkuar mirëqenien personale, jo si një objektiv i kushtëzuar nga arritjet e jashtme, por si respekt për veten.
Nuk është një akt egocentralizimi, të duash veten lidhet me vetëpranimin dhe vetëpërgjegjësinë. Kjo do të thotë që ne jo vetëm e njohim veten si qenie unike dhe të vlefshme, por marrim edhe përgjegjësinë për mirëqenien, vendimet dhe rritjen personale. Në fund të fundit, ka të bëjë me të qenit i sjellshëm dhe të kuptueshëm me veten dhe të kemi një qëndrim pozitiv për aftësitë dhe potencialin tonë. Për më tepër, është një angazhim i përditshëm për kujdes dhe respekt. Në këtë pikë, është e rëndësishme të sqarojmë se, megjithëse kemi një pikëpamje pozitive se kush jemi, nuk do të thotë se ndihemi mirë me veten gjatë gjithë kohës. Është normale të përballesh me ndonjë zhgënjim ose zemërim, por kjo nuk e zvogëlon rëndësinë e vazhdimit të kultivimit të dashurisë personale, edhe në kohë të vështira.
Kultivimi i një perceptimi pozitiv mund të jetë sfidues, por është thelbësor për shëndetin mendor dhe emocional. Përveç kësaj, ai ofron përfitime të shumta që transformojnë jetën në mënyrë të konsiderueshme. Le të shohim disa:
Na lejon të jemi më elastikë: ata që e duan veten e dinë se, pavarësisht nga rrethanat, janë të denjë për respekt.
Ajo motivon një prirje më të madhe ndaj të tjerëve: të duam veten na bën të aftë t’i duam të tjerët, pa pritur asgjë në këmbim dhe pa u varur nga faktorë të jashtëm për të ndjerë se ia vlen.
Lehtëson shprehjen emocionale: Kur vlerësojmë veten, ne i shprehim me lehtësi emocionet tona pa frikë nga gjykimi. Kjo nxit marrëdhënie të thella, autentike me të tjerët.
Rrit performancën pa presion të tepruar: ta duam veten na motivon të bëjmë më të mirën, pa u bërë një kërkesë dërrmuese. Na lejon të shijojmë procesin dhe të njohim atë që arrijmë, pa e ndëshkuar veten për gabime.
Na ndihmon të marrim vendime në përputhje me dëshirat dhe vlerat tona: të duam veten na ndihmon të marrim vendime që pasqyrojnë dëshirat dhe vlerat e vërteta, në vend që të kënaqim të tjerët ose të ndjekim rregullat e imponuara.
Kontribuon në vendosjen e kufijve të shëndetshëm: Ata që e duan veten kanë më pak gjasa të tolerojnë abuzimin dhe më të aftë për të vendosur dhe ruajtur kufij të shëndetshëm. Ky ekuilibër nxit respekt dhe besim në marrëdhënie.
Forcon vetëvlerësimin: Sipas psikoterapistit Nathaniel Brand, të duash veten është përvoja themelore që ne mund të bëjmë një jetë kuptimplote dhe të përmbushim kërkesat e saj. Përvetësimi i këtij koncepti është thelbësor për të përballuar sfidat e përditshme me besim dhe vendosmëri. Për ta arritur këtë, ai propozon 6 shtylla themelore që janë të nevojshme për të ushqyer dhe forcuar dashurinë për veten.
