Guy Kawasaki  është një specialist amerikan marketingu, autor dhe kapitalist sipërmarrës i Silicon Valley.

Ai ishte një nga punonjësit e Apple fillimisht përgjegjës për marketingun e linjës së tyre kompjuterike Macintosh në 1984.

Për kënaqësinë e lexuesve tanë ne kemi sjellë një përmbledhje të thënieve më të bukur të këtij gjeniu marketingu.

Një biznes i vërtetë është ai që ka diçka për të shitur — jo një biznes ku njerëzit kanë kartëvizita dhe merren me letra.

Më mirë të dështosh duke bërë gjënë e duhur sesa të kesh sukses duke bërë gjënë e gabuar.

Më quani idealist, por gjeneza e kompanive të mëdha është përgjigjja e pyetjeve të thjeshta që ndryshojnë botën, jo dëshira për t’u bërë i pasur.

Mos ndaloni së kushtuari vëmendje një projekti thjesht ngaqë po bëhet i mërzitshëm.

Hani si një zog, nxirrni si një elefant.

Sipërmarrja nuk është një titull pune. Është një gjendje shpirtërore e njerëzve që duan të ndryshojnë të ardhmen.

Evangjelizmi është të shesësh një ëndërr.

Të gjithë janë më të mirë se ju në diçka. Nëse e keni të vështirë të pranoni të tjerët, ndoshta kjo është për shkak se mendoni se jeni superior ndaj tyre. Megjithatë, ju nuk jeni superior ndaj çdo personi.

Besimi lëviz malet, jo faktet.

Madhështia fitohet, nuk të akordohet.

Po sikur të sigurohesh që së pari njerëzit brenda një rrezeje prej njëzet miljesh të pëlqejnë ushqimin përpara se të shqetësohesh për zgjerimin e restorantit?

Sa duhet të jetë i gjatë plani ynë i biznesit? Përgjigja që po kërkoni: Nuk duhet të shkruani një plan biznesi. Ju duhet të keni klientë.

Unë synoj të luftoj sikur kam të drejtë dhe të dëgjoj sikur të jem gabim — dhe t’i mësoj njerëzit e mi të bëjnë të njëjtën gjë.

Nëse jeni një guru ose ekspert, njerëzit do ta dinë këtë. Nëse nuk jeni një, askush nuk do t’ju besojë.

Nëse nuk mund ta përshkruani modelin tuaj të biznesit me dhjetë fjalë ose më pak, ju nuk keni një model biznesi.

Nëse gjeni kuptimin, ndoshta do të gjeni edhe paranë.

Investitorët janë në kërkim të njerëzve që mund të zbatojnë ide, jo vetëm t’i nxjerrin ato.

Organizatat janë të suksesshme për shkak të zbatimit të mirë, jo planeve të mira të biznesit.

Durimi është arti për të fshehur padurimin tuaj.

E thjeshtë dhe e saktë është gjithmonë mënyra më e mirë për të treguar se ku e keni fjalën.

Idetë janë të lehta. Zbatimi është i vështirë.

Ndjekja e pasioneve tuaja ju bën më interesant dhe njerëzit interesantë janë magjepsës.

Ma dëgjoni fjalën: më shumë njerëz do t’ju pëlqejnë nëse besoni se njerëzit janë të mirë derisa të provojnë të kundërtën.

Arsyeja e parë e mirë për të shkruar një libër është t’i shtosh vlerë jetës së njerëzve.

Ka dy lloje njerëzish: ngrënës dhe pjekës. Ngrënësit mendojnë se bota është një lojë me shumën zero: atë që nëse dikush tjetër ha, ata nuk mund ta hanë. Pjekësit nuk besojnë se bota është një lojë me shumën zero, sepse ata mund të pjekin gjithnjë dhe më shumë.

Një vetë-botues i suksesshëm duhet të plotësojë tre role: Autor, Botues dhe Sipërmarrës – ose APE.

Mos shkruani për t’u bërë përshtypje të tjerëve. Autorët që shkruajnë për t’u bërë përshtypje njerëzve kanë vështirësi të qëndrojnë besnikë ndaj vetes. Një rrugë më e mirë është të shkruani atë që ju pëlqen dhe të luteni që të ketë të tjerë si ju. Lexuesi juaj i parë dhe më i rëndësishëm jeni ju. Nëse shkruani një libër që ju kënaq, të paktën e dini që një person do ta pëlqejë atë.

A e dini cili është ndryshimi midis PR dhe reklamës? Reklamimi është kur thua se sa i mrekullueshëm je. PR është kur njerëzit e tjerë thonë se sa i mrekullueshëm je. PR është më mirë.

Shkruani një libër të mrekullueshëm, publikojeni shpejt dhe ndiqni rrugën tuaj drejt suksesit. Vetë-publikimi nuk është i lehtë, por është argëtues dhe ndonjëherë edhe fitimprurës. Plus, libri juaj mund të ndryshojë botën.

Nëse arritja e suksesit do të ishte e lehtë, më shumë njerëz do ta bënin atë.

Nëse nuk i bini borisë tuaj, mos u ankoni se nuk ka muzikë.

Njeriu që pret që rosa e pjekur t’i fluturojë në gojë duhet të presë shumë, shumë gjatë.

Autori i vetë-redaktuar është po aq budalla sa pacienti i vetë-mjekuar.

Për mua një libër është një mesazh nga perënditë për njerëzimin; ose, nëse jo, nuk duhet të publikohet fare.

Doni të ndryshoni botën? Ju shqetëson gjendja aktuale? Kjo kërkon më shumë se një marrëdhënie të zakonshme. Ju duhet t’i bëni njerëzit të ëndërrojnë të njëjtën ëndërr si ju.

Kur keni punuar shumë dhe keni bërë mirë dhe keni kaluar nëpër atë portë të mundësive, mos e mbyllni atë pasi të kaloni.

Të shkruash një libër nuk është një proces i lehtë dhe jo gjithmonë i këndshëm, por është një nga arritjet më të kënaqshme të jetës.

Të shkruarit është të nisësh te pika fillestare nga e cila rrjedh çdo e mirë (dhe budallallëk).

Të shkruarit është terapeutik. Kjo ju ndihmon të përballeni me çështje që duken gjigante në atë kohë. Procesi i të shprehurit për një problem, redaktimi i mendimeve tuaja dhe shkrimi i disa të tjerëve mund t’ju ndihmojë të kontrolloni problemet me të cilat përballeni.

Të kujtosh se do të vdesësh është mënyra më e mirë që di për të shmangur kurthin e të menduarit se ke diçka për të humbur. Ju tashmë jeni lakuriq. Nuk ka asnjë arsye për të mos ndjekur zemrën tuaj.

Një kauzë madhështore mund të kapërcejë një personalitet të vështirë, por aftësia juaj për të kënaqur njerëzit rritet nëse ju pëlqejnë, kështu që ju duhet të aspironi për të dyja. Do ta kuptosh se je i pëlqyeshëm kur mund të komunikosh lirshëm, rastësisht dhe rehat me njerëzit.

Nëse doni të lini një përshtypje të parë të mirë, buzëqeshni njerëzve. Sa kushton të buzëqeshësh? Asgjë. Sa kushton të mos buzëqeshësh? Çdo gjë, nëse mungesa e buzëqeshjes ju pengon të gëzoni njerëzit.

Njerëzit meritojnë një pushim. Personi i stresuar dhe i paorganizuar që nuk ka të njëjtat prioritete si ju mund të ketë të bëjë me një fëmijë autik, bashkëshort abuziv, prindër të sëmurë ose kancer. Mos i gjykoni njerëzit derisa të keni ecur një milje në këpucët e tyre. Në vend të kësaj, jepuni atyre pak pushim.

Mos harroni se askushët janë dikushët e rinj.

Sipërmarrja është në maksimumin e saj kur ndryshon të ardhmen. Dhe kur ndryshon të ardhmen kapërcen kthesat.

Mjaftueshëm mirë është mjaftueshëm mirë. Ka kohë për përpunim më vonë. Nuk është se sa mirë filloni – është se sa mirë përfundoni.

Qëllimi i një fjalimi është të stimulojë interesin, jo të mbyllë një marrëveshje.