JiL.al - Jeto i Lumtur

“Kam 3 ditë pa ngrënë”, i tha dijetari… Zotëria ia mbylli derën në fytyrë, të nesërmen dijetari shkoi i veshur ndryshe

Facebook
WhatsApp
Telegram
Email

Merr lajme ekskluzive  

Doni të informoheni të parët për lajme ekskluzive? Bashkohuni me grupin tonë  duke klikuar këtu.

Në një fshat jetonte një Pandit. Pavarësisht se i njihte mirë të gjitha shkrimet e shenjta dhe dinte gjithçka, ai ishte shumë i varfër dhe nuk kishte shtëpi.

Edhe marrja e vakteve për një ditë ishte shumë e vështirë për të dhe rrobat i ishin konsumuar tërësisht.

Panditi takonte njerëz dhe, pa i mërzitur, u lutej për pak ushqim, “Të lutem më jep diçka për të ngrënë”, këtë gjë e bënte duke shkuar nga shtëpia në shtëpi.

Një ai u afrua te pragu i shtëpisë së një zotërie që dukej i kamur.

Duke parë rrobat e tij të rreckosura, pasunari e shpërfilli dhe as nuk pati durim t’ia dëgjonte fjalinë deri në fund, dhe ia mbyllnin derën. Për shkak të kësaj, Panditit i ndodhi të mos kishte asgjë për të ngrënë për 3 ditë të tëra.

Megjithatë, një ditë ai vendosi të merrte ca rroba të reja që ia dha një mik i tij rrobaqepës.

I veshur me ato pëlhura të reja, ai shkoi për të kërkuar lëmoshë tek i njëjti zotëri.

Asaj dite, në shikim të parë, i zoti i shtëpisë e ftoi brenda me shumë respekt dhe i tha, “Zotëri të lutem hyr dhe ha ushqim në shtëpinë tonë.”

Panditi hyri brenda dhe u ul për të ngrënë. I zoti i shtëpisë i shërbeu me lloje të supave, vakteve, vedave dhe ushqimeve të ëmbla për të ngrënë. Pasi u ngop së ngrëni, Panditi mori një ëmbëlsirë në dorë dhe filloi ta ushqente me rrobat e reja duke thënë: “Hani, Hani.”

Kur e pa këtë, i zoti i shtëpisë u habit dhe nuk mundi ta kuptonte sjelljen e Panditit.

Kështu ai pyeti: “Pandit xhi rrobat nuk hanë. Apo jo? Atëherë pse po u ofroni ushqim rrobave tuaja?”

Panditi u përgjigj: “Vërtet për shkak të këtyre rrobave të reja më ofrove ushqim sot. Dje vetë më kërkove të largohesha kur kërkova ushqim. Meqenëse e mora këtë ushqim për shkak të këtyre rrobave, u jam mirënjohës atyre dhe prandaj po i ushqej.”

Duke dëgjuar këtë të zotit të shtëpisë i erdhi pak turp për veten e tij.

Mësimi i parë: Asnjëherë mos gjykoni askënd nga veshja e tyre.

Mësimi i dytë: Asnjëherë mos shkoni askund apo ndërmerrni diçka të rëndësishme pa u veshur mirë. Veshja nuk është vetëm për të mbuluar trupin. Veshja është komunikim, dhe tregon sesa respekt dhe vlerësim keni për njerëzit dhe ambjentin ku ndodheni.

.…jetoilumtu.al/

Scroll to Top