Saadi Shirazi (lindur 1210; vdiq më 1291 ose 1292), ishte një poet dhe prozator i madh Persian i periudhës mesjetare.
Ai njihet për cilësinë e shkrimeve të tij dhe për thellësinë e mendimeve të tij shoqërore dhe morale.
Saadi njihet gjerësisht si një nga poetët më të mëdhenj të traditës letrare klasike, duke i dhënë atij pseudonimin “Mjeshtri i fjalës” ose “Fjalëtari”. Ai është cituar edhe në traditat perëndimore. Bustani është renditur si një nga 100 librat më të mirë të të gjitha kohërave nga The Guardian.
Për kënaqësinë e lexuesve tanë kemi përzgjedhur një koleksion të thënieve më të bukura të tij. Siç e kërkon tradita, presim prej teje të na thuash cilën prej tyre pëlqeve më së shumti.
Kur barku është bosh, trupi bëhet shpirt; dhe kur të jetë plot, shpirti bëhet trup.
Ki durim. Të gjitha gjërat janë të vështira përpara se të bëhen të lehta.
Asgjë nuk është aq e mirë për një njeri injorant sesa heshtja; dhe nëse do të ishte i ndjeshëm për këtë ai nuk do të ishte injorant.
Më të dashurit nga Zoti janë ata që janë të pasur, megjithatë kanë përulësinë e të varfërve dhe ata që janë të varfër e megjithatë kanë zemërgjerësinë e të pasurve.
Fat i keq i të mirëve i kthen fytyrat e tyre drejt qiellit; fati i mirë i të këqijve ul kokat e tyre poshtë në tokë.
Kurdo që të debatoni me një tjetër më të mençur se vetja në vend që të tjerët të admirojnë mençurinë tuaj, ata do të zbulojnë injorancën tuaj.
Trëndafili dhe gjembi, dhe pikëllimi dhe hareja janë të lidhura së bashku.
O njeri i mençur, laji duart nga ai shoku që shoqërohet me armiqtë e tu.
Një njeri është i pandjeshëm për shijen e prosperitetit derisa të ketë provuar fatkeqësinë, dhe pas Zotit më së shumti kam frikë nga ata që nuk i frikësohen atij.
Pak dhe pak, të mbledhura së bashku, bëhen shumë; grumbulli në hambar përbëhet nga kokrra të vetme, dhe pika pika bëhet një përmbytje.
Nuk është virtyt të fitosh të gjithë botën. Thjesht fitoni zemrën e një personi.
Mos ia zbulo çdo sekret që ke një miku, sepse ai shok më pas mund të të bëhet armik. Dhe mos ia bëni të gjitha ligësitë që jeni në gjendje t’i bëni një armiku, sepse ai mund të bëhet një ditë shoku juaj.
Kush përvetëson njohuri, por nuk e praktikon është si ai që lëron, por nuk mbjell.
Një kopësht është një kënaqësi për syrin dhe një ngushëllim për shpirtin.
Ai që është një skllav i barkut të tij rrallë adhuron Zotin.
Çfarëdo që prodhohet me nxitim do të humbasë me ngut.
Shëtisni nëpër botë dhe kënaquni me bukuritë e saj para se të vijë dita kur duhet ta lini njëherë e mirë.…jetoilumtu.al/