Njëherë e një kohë pati jetuar një burrë i pasur që jetonte në qytet dhe ishte shumë i dhënë pas astrologjisë.
Ai mori vesh se në fshatin fqinj jetonte një vajzë e mirë, e ndershme dhe e bukur. Kështu, ai vendosi të organizojë martesën e djalit të tij me atë vajzë. Ai ishte i sigurt se nuk mund të gjente vajzë më të mirë për djalin e tij.
Propozimi u dërgua në shtëpinë e vajzës. Të gjithë ranë dakord. Familja e vajzës nuk e vonoi dakordësinë dhe u caktua data e dasmës nga prifti i atij fshati. Ritualet e dasmës do të bëheshin në fshatin e vajzës. Të gjithë ishin të lumtur.
Kur familja e pasanikën u kthyen në qytet, ata thirrën priftin e familjes së tyre dhe i treguan për datën e dasmës. Prifti u zemërua për faktin se ata kishin vendosur për martesën pa u konsultuar më parë me të.
Ai nuk tha asgjë në atë kohë, por në heshtje vendosi të hakmerrej me ta.
U bënë të gjitha përgatitjet dhe erdhi dita e dasmës. Prifti i familjes i veshur dhe gjithë familja, miqtë u mblodhën për të shkuar në fshatin e nuses.
Pikërisht atëherë prifti filloi të shikonte seriozisht rreshtimin e yjeve dhe i tha pasanikut se këtë herë yjet ishin në mes të një plejade të pafat dhe nuk do të ishte kohë e favorshme për martesë.
Ai u tha atyre se duke mos kërkuar këshillën e tij, ata kishin zgjedhur ditën më të keqe të vitit për martesë. Dasma në një ditë të tillë do të rezultonte në martesë të tmerrshme.
Duke dëgjuar këtë, familja e pasanikut u frikësua dhe harruan gjithçka për cilësitë e mira të nuses dhe vendosën të mos shkonin në fshatin e nuses. Ata ishin aq të frikësuar sa as që menduan të takonin nusen dhe familjen e saj, madje harruan të dërgonin dikë për të çuar lajmin në fshat.
Ndërkohë, familja e nuses kishte rregulluar gjithçka për ceremoninë e martesës. Të gjithë prisnin me padurim ardhjen e dhëndrrit. Familja e dhëndrit nuk mbërriti në kohën e rënë dakord, por ata pritën dhe pritën dhe më në fund e kuptuan se nuk do të vinin.
Familja e vajzës menduan me të drejtës se ata banorë të qytetit e zgjodhën vetë një datë dhe orë për dasmën, por ata nuk u shfaqën. Kjo është fyese. Pse duhet t’i presim më gjatë. Të gjejmë një burrë të nderuar dhe punëtor nga fshati.
Fatmirësisht ata gjetën dhëndër për nuse dhe shpejt rregulluan martesën dhe festuan dasmën.
Të nesërmen, prifti i familjes së burrit pasanik u tha atyre se sot të gjithë yjet dhe planetët ishin rreshtuar në një pozicion të përsosur për martesë. Kështu të gjithë u gëzuan kur e dëgjuan këtë dhe shkuan në fshatin e dasmës dhe i kërkuan familjes së vajzës që të sillnin nusen për martesë.
Familja e vajzës tha: “Ju zgjodhët një datë dhe orë për dasmë dhe më pas na turpëruat duke mos u paraqitur.”
Njeriu i pasur u tha atyre të gjitha për astrologjinë dhe parashikimin e priftërinjve.
Familja e vajzës u përgjigj: “Ti nuk ke nder. Ju e keni bërë më të rëndësishme zgjedhjen e ditës sesa zgjedhjen e nuses. Tani që keni gjetur ditën, nuk keni nusen, është tepër vonë. Vajza jonë është e martuar me një burrë tjetër.”
Dy familjet filluan të grinden ashpër.
Në mes të shamatës një burrë i urtë u afrua dhe u kërkoi vëmendjen. Duke i parë ata duke u grindur ai u përpoq të zgjidhte mosmarrëveshjen. Ai mori vesh gjithçka që ndodhi.
Duke i dëgjuar të gjithë burri i urtë i tha burrit pasanik: “Fati i mirë ishte tek nusja jo tek yjet. Ke ndjekur yjet dhe ke humbur nusen për djalin tënd. Pa marrëzinë tënde, ata yje të largët nuk mund të bëjnë asgjë…”
Njeriu i pasur e kuptoi gabimin e tij, u pendua për vendimin e tij të marrë dhe u largua nga fshati me familjen e tij.
Mësimi:
Njeriu nuk duhet të ndjekë verbërisht librin e astrologjisë dhe duhet të mendojë dy herë përpara se të vendosë diçka bazuar në fakte dhe situatë dhe jo thjesht të mbështetet te yjet.
