Lamtumirë
Pra, lamtumirë! Si të rrish me mua
Kur vetë e di se vlen shumë më tepër!
Çdo gjë mes nesh e ke në duart e tua
Në do të rrish, një të ikësh me një tjetër.
Të mbaja dot po mos të doje vetë?
Dhe po të kem kaq pasuri?
Më bëre një vërtet të vërtetë, Dhe
, më duhet të kthej tani.
Por dhe ti vetë, vlerën pa ia ditur,
O me një tjetër më ke ngatërruar?
Tek ti po kthehet prapsh e ndritur,
Gjykimit rishtmas duke iu nënshtruar.
Me ty – m’u duk si në ëndërr vetja mbret,
Pa ty – u zgjova si njeri i shkretë!
William Shekspir
Jeto I Lumtur.al
