Pa ty…

Facebook
WhatsApp
Telegram
Email

Ti ike udhës së pafundme

Ku zverdhin drurët gjetherënës

Mbi gjokse pellgjësh tani tundet

arti medalion i hënës.

Lejlekět ikën.

Fill pas teje

Si stof i keq u zbeh blerimi

Dhe ngiajnë toka, pyli, reja,

Me negativin e një hlmi.

Tani në fusha shkoj menduar

Ku nis tëfryjë erë e ftohtë,

Ka ca mullarë yë giysmuar

Duken që larg si Dorn Kishote.

Ctë bëj, po them me vehten time

Në këtë orë të vonë të muzgut,

Ku qerrja baltave bën shkrime

Te lashta sa Gjon Buzukut?

Do të shkoj të ulem përmbi pellgjet,

TË pi në gjunjë duke rënë.

Në gryke edi që do të më ngelet

I ftohti medalion i hënës.

 

Ismail kadare

 

Jeto I Lumtur

Scroll to Top