Vdiqa ditën kur ika, e ti m’varrose ditën kur ma asnjiherë nuk u ktheve.
-Ske qysh i ndihmon vetes kur bota ka met shah,e as unë vetes kur malli për ty ka me m’vra.
-E ti bonu burrë e babë i dikujt tjetër, e kur kokën e vnon mbi jastëkë mos e shaj ndërgjegjen pse s’po t’lë rehat.
-E ti bonu burrë,kur t’pyesin për mu, tregoju të vërtetën që nuk pate forcë me mbrojt ata para vetes.
T’lash me shku,
Tokë e qiell u mërzitën, pse njerëzit tjerë pas shpinës keq na goditen.
T’lash me shku, nuk tu luta me qëndru; se ata që ikin jetojnë e vdesin ata që qëndrojnë.
-E ti bonu burrë e tregoj botes që dashunit e mëdha nuk veshin fustan nusërie e na paskan rrejt keq ata që than plagtë e vjetra shërohen me kohën.
T’lash me shku…
Edhe ditët po shkojnë si ti,
S’du kurrgjo prej botës,
As mos e merr guximin me m’pyet
E ti bonu burrë, e tregoju t’tjerëve se t’deshta shumë,edhe pse t’lashë me shku.
Mimoza Krasniqi
Jeto I Lmtur
