Asgjë nuk kushton më pak se një sjellje e mirë dhe asgjë nuk çmohet më shumë se ajo.
Çdo gjë që bëhet me dhunë, çdo kërcënim e trondit shpirtin tim, mbasi
ato janë në kundërshtim me ligjet e natyrës.
Gjëja më e mirë për t’i dhënë armikut është falja, kundërshtarit – toleranca, mikut – zemra; fëmijës – një shembull i mirë; babait – nderimi; nënës – sjellja që do ta bënte krenare për ty; vetes – respekti; të gjithëve – mirësia.
Mësova se njeriu ka të drejtë ta shohë njeriun nga sipër vetëm atëherë kur thuhet ta ndihmojë që të ngrihet.
Nëse njerëzit janë “të mirë” vetëm pse tremben nga ndëshkimi dhe shpresojnë për shpërblim atëhere ne jemi vërtet shumë të këqinj.
Është provuar se askush dhe asgjë nuk mund t’i bëjë dëm një burri të mirë. As në jetë e as pas vdekjes.
A nuk të vjen turp që brengosesh aq shumë për atë se si të fitosh pushtet, famë e prestigj dhe nuk mendon fare për mençurinë dhe të vërtetën që do përmirësonin shpirtin tënd?
Sa më i prapë dhe i pafrytshëm apo i pavlefshëm të jetë njeriu, aq më tëpër e vrazhdë dhe e hidhur është goja e tij.
Një njeri i mençur është superior ndaj çdo fyerje që mund t’i bëhet. Dhe përgjigjja më e mirë për sjelljen e paturpshme është durimi dhe përmbajtja.
Po u more me njerëz të lënë apo të prapë, shumë shpejt ke për ta pësuar prej shqelmeve të tyre.
Frika e përqeshjes mbyt shumë talente e virtyte, se nuk korrigjon veset dhe defektet.
Është shumë më e thjeshtë të jesh një hero se një burrë i ndershëm. Hero mund të jesh një herë dhe aq; burra të ndershëm duhet të jenë gjithmonë.
Dëlirësia është një formë kurnacërie.
Kokëfortësia u bë shumë herë pretekst për pasoja të kobshme.
Virtyti është më i çmuar kur shkëlqen në një trup të bukur.
Ata që kanë fituar, në çfarëdo mënyrë që të kenë fituar, nuk turpërohen kurrë për mënyrën se si kanë dalë fitimtarë.
Janë të shumtë ata që puthin një dorë të cilën do të donin ta kafshonin.
Ka defekte që, të shfrytëzuara mirë, shkëlqejnë më shumë se virtyti.
Të shumtën e herëve, virtytet tona janë vetëm vese të maskuara.
Virtyti nuk do të përparonte aq shumë, nëse nuk do t’i bënte shoqëria mburrje.
Njeri i zotë nuk është ai që s’ka të meta, por ai që pranon të metat e veta.
Kush gabon është njeri, ndërsa kush qëndron në gabime është djall.
Tre nga virtytet më fisnike janë: të ndihmosh nevojtarët kur janë në gjendje të vështirë, të thuash të vërtetën edhe në zemërim, të falësh kur je i zoti të ndëshkosh ose të hakmerresh.
I ligu i ngjan thesit të qymyrit: jashtë i zi, brenda edhe më i zi.
Kur paturpësia na bëhet pjesë e karakterit, themi gënjeshtrat më të bukura.
Nuk ekzistojnë fenome morale, por vetëm interpretime morale të fenomeneve.
Kur virtyti ka fjetur për një kohë të gjatë, kur zgjohet është shumë më i freskët.
