Ka shumë arsye pse media sociale konsiderohet të jetë e keqe për shëndetin tonë mendor dhe emocional, njëra prej të cilave është se mediat sociale shkaktojnë urrejtje ndaj vetvetes. Mediat sociale janë ndërtuar në atë mënyrë që nuk mund të mos e krahasoni veten me atë që shihni në internet, duke çuar në probleme të vetëvlerësimit. Le të zbulojmë arsyet pse mediat sociale na bëjnë të urrejmë veten.
Merr lajme ekskluzive
Doni të informoheni të parët për lajme ekskluzive? Bashkohuni me grupin tonë duke klikuar këtu.
1. Është kthyer në një garë.
Mes nesh dhe të gjithëve, duke ndezur dëshirën tonë për t’i parë njerëzit e tjerë si konkurrentë dhe çdo fjalë/vepër/shkëmbim i tyre, media sociale është kthyer në një garë.
2. Është shkencë, ndaj duhet të jetë e vërtetë.
Para mediave sociale, ne pyesnim paqartë se si dukeshin flokët tanë apo si shkuan prezantimet tona. Tani këto përgjigje llogariten teknologjikisht si numra që dalin nga ekranet. Ne duhet të jemi real në media sociale edhe pse kjo gjë nuk para ndodh.
3. Jeta e të tjerëve duket kaq seksi dhe argëtuese.
Krahasuar me tonat, teksa vëzhgojmë me naivitet simulakra të prodhuara të jetëve të tilla, duke i ngatërruar ato si të vërteta, jeta jonë na duket “bosh”.
4. Aftësitë tona duken të pavlera.
Mungesa e aftësive të tilla si shoqërueshmëria, grimi ose arti që i bëjnë të tjerët “të mirë” dhe/ose shfaqen lehtësisht në mediat sociale, na bëjnë të përqeshim çfarëdo aftësie që kemi.
5. Jemi duke u vëzhguar dhe gjykuar.
Njerëzit kanë pasur gjithmonë (mendimisht) frikë se mos monitorohen dhe skanohen, por mediat sociale na nxisin të ekspozojmë veten dhe të duam të vëzhgohemi.
6. Në skenat virtuale pozojmë.
Performativiteti e kthen çdo fjalë që shtypim dhe çdo foto që postojmë në një recital, kudo ku jemi në një skenë dhe kështu çdo realitet po bëhet më pak real.
7. Sa më shumë që ndjenja jonë për veten të varet nga të tjerët, aq më pak ne jemi vetja.
Ndjekja e influencuesve, rënia dhe kërkimi urgjent i vëmëndjes për atë që jemi na ndan nga vetja jonë e brendshme.
8. Mashtrimi dhe e vërteta “bashkangjiten”
Kur platformat ofrojnë filtra bukurie me të cilët përdoruesit duke përfshirë 90% të femrave, “përmirësojnë” pamjen e tyre, atëherë deklarojnë: Ky jam unë, duket qartë që është bërë një gërshitim mes “mashtrimit” dhe të vërtetës
9. Ndihemi të shëmtuar.
Kur krahasojmë pamjet tona të pafiltruara me ato të përdoruesve për të cilët nuk e kuptojmë se përdorin filtra na bëjnë të ndihemi të detyruar të filtrojmë veten tonë.
10. Janë thyer të gjithë kufijtë.
Gjërat nga ne që dikur do të kishin mbetur private, rrjetet sociale na detyrojnë t’i zbulojmë sepse duam të dukemi interesant.
11. Bëjmë gjëra që nuk na pëlqejnë.
Të tilla si mburrja, gënjeshtra, debati dhe fiksimi ndaj vetvetes, si dhe tallja e të tjerëve për pamjen, pikëpamjet ose inteligjencën e tyre madje edhe fshehurazi, na shtyjnë të tjetërsojmë veten tonë.
12. Ne vazhdimisht i frikësohemi ndëshkimit.
Për ata prej nesh që jetojnë në frikën (kryesisht traumagjenike) për t’i bërë të tjerët të trishtuar ose të çmendur, mediat sociale janë një dorezë e tmerrshme, një dhomë marrje në pyetje që zbulojnë hapur shumë gjëra.
13. Kërkimi kronik i vëmendjes ripërcakton kuptimin e vëmendjes.
Edhe komentet mizore dëshmojnë se ne meritojmë diskutim, madje edhe pasion, gjë që bën që disa prej nesh të fillojnë të dëshirojnë e të provokojnë më shumë.
14. Ky është një shesh lojërash për ngacmuesit.
Çdokush atje mund të përdorë mediat sociale për të na trembur, përçmuar, për të ushqyer pasiguritë tona dhe për të ulur besimin tonë te njerëzimi, tek vetja dhe e vërteta.
14. Askujt nuk i intereson se çfarë më pëlqen të bëj.
Derdhja e kohës, talentit, energjisë dhe kreativitetit në përmbajtje që fiton pak ose aspak përgjigje mund të na bëjë të ndihemi të padukshëm, të injoruar, absurd ose të turpëruar.
16. Vetëbesimi dhe dhembshuria për veten duken qesharake.
Krahasuar me opinionet e tre milionë të huajve gjysmë bote larg, vetëbesimi ynë ulet dhe priret të ulet akoma më shumë.
17. Ne e urrejmë veten nga “imazhi” në media sociale.
Shpresuam të argëtoheshim, të gjenim miq, të ndanim histori, të fitonim baza të fansave dhe të çonim më tej karrierën tonë, por jo.
18. Ne vuajmë, por nuk mund të heqim dorë.
Nga frika se largimi i mediave sociale do të na shkëpus nga familja, miqtë, shoqëria dhe realiteti dhe do të na përcaktojë si të dështuar ne nuk mund të heqim dorë.
Jeto I Lumtur.al
