Kur e mbajta në krahët e mi për herë të parë , nuk mund t’u besoja syve. Ishte hera e tretë që sillja në jetë një fëmijë,
dhe sigurisht që emocionet e atij momenti janë të papërsëritshme, megjithatë tanimë isha më e përgatitur se ç’duhej të bëja,
dhe si duhet të përkujdesesha për të, por me Natalie ishte komplet ndryshe.
Edhe pse nuk e kisha marrë akoma veten nga lindja me prerje cezariane,
doja që ta shihja, ndonëse infermieret më paralajmëruan se nuk ishte akoma momenti.……jetoilumtu.al/