Të kthehet mbrapa e ka edhe më të pamundur. Thonë se lumi, para se të derdhet në oqean, dridhet nga frika. Shikon pas gjithë udhëtimin e bërë: kodrat, malet, liqenin, rrugën dredha-dredha që ka çarë përmes pyjeve dhe fshatrave, dhe krenohet; por, kur shikon përpara oqeanin aq të madh, ku do të hyjë dhe do të zhduket përgjithmonë, tmerrohet…
Por nuk ka ç’të bëjë… lumi kurrsesi nuk mund të ndalet dot. Të kthehet mbrapa e ka edhe më të pamundur. Kësisoj, lumi detyrohet të pranojë fatin e vet dhe të hyjë në oqean. Duke hyrë në oqean, lumit, befas, frika i ikën, sepse vetëm atëherë kupton se ai nuk zhduket por bëhet oqean.
Por nuk ka ç’të bëjë… lumi kurrsesi nuk mund të ndalet dot. Të kthehet mbrapa e ka edhe më të pamundur. Kësisoj, lumi detyrohet të pranojë fatin e vet dhe të hyjë në oqean. Duke hyrë në oqean, lumit, befas, frika i ikën, sepse vetëm atëherë kupton se ai nuk zhduket por bëhet oqean.
Khalil Gibran
Jeto I Lumtur
