Merr lajme ekskluzive
Doni të informoheni të parët për lajme ekskluzive? Bashkohuni me grupin tonë duke klikuar këtu
Problemet do të na ndjekin gjatë gjithë jetës sonë, qofshin ato të vogla apo të mëdha, të lehta apo të vështira. Ne mund t’i shohim ato si një provë për të zhvilluar më tej disiplinën, durimin dhe tiparet e tjera të dobishme të personalitetit. I gjithë procesi që ne ndjekim për t’u marrë me to njihet si zgjidhja e problemeve. Ky term i referohet procesit mendor në të cilin jemi përfshirë, për të zbuluar, analizuar dhe zgjidhur probleme të ndryshme që na shqetësojnë.
Zakonisht, reagimi i menjëhershëm kur na thirret të merremi me një problem është zemërimi ose paniku. Këto konsiderohen fazat e para, derisa të kuptohet. Sigurisht, mënyra për të zgjidhur problemet qëndron qartë në mënyrën e të menduarit të të gjithëve, në varësi të përvojave të tyre. Për shembull, nëse dikush në të kaluarën ka ndjekur një strategji specifike për zgjidhjen e problemeve me një rezultat të suksesshëm, ata mund të zbatojnë të njëjtën gjë për një problem tjetër të ngjashëm.
Pengesat për zgjidhjen e problemeve:
Natyrisht, zgjidhja e një problemi nuk është një proces i përsosur. Ka pengesa të ndryshme mendore që mund të ndikojnë në aftësinë tonë për ta zgjidhur atë shpejt dhe në mënyrë efektive. Një pengesë janë supozimet. Kur përballemi me një problem, ne shpesh bëjmë supozime rreth kufizimeve dhe pengesave që mund të hasim. Si rezultat, ne sabotojmë përpjekjet tona që nga fillimi, pasi nuk gjejmë rrugëdalje nga çështja jonë. Ne përqendrohemi vetëm në atë që mund të pengojë arritjen e qëllimit tonë. Një pengesë tjetër është stabiliteti operacional. Ky term i referohet tendencës për të parë problemet vetëm në mënyrën e tyre të zakonshme. Stabiliteti funksional na pengon të shohim plotësisht të gjitha opsionet e ndryshme që mund të jenë në dispozicion për të gjetur një zgjidhje. Në thelb, ne e perceptojmë të gjithë situatën në mënyrë të njëanshme dhe nuk marrim parasysh alternativa të tjera.
Informacioni mashtrues ose i parëndësishëm është gjithashtu një pengesë për zgjidhjen e problemeve. Është e rëndësishme të bëhet dallimi midis informacionit që lidhet me çështjen tonë dhe të dhënave të parëndësishme. Kur një problem është shumë kompleks, është më lehtë të përqendrohesh në informacione të parëndësishme ose mashtruese. Këto, nga ana tjetër, na çojnë drejt zgjidhjeve të gabuara. Pengesë po aq e rëndësishme është tërësia mendore, e cila është tendenca për të përdorur vetëm zgjidhje që kanë pasur sukses në të kaluarën, pa kërkuar ide alternative. Ndërsa tërësia mendore mund të bëhet një mjet i dobishëm për zgjidhjen e problemeve, gjithashtu mund të çojë edhe në ngurtësi. Si rezultat, gjetja e zgjidhjeve efektive bëhet më e vështirë.
Hapat në zgjidhjen e problemeve:
Për të zgjidhur një problem, shpesh duhet të ndjekim disa hapa specifikë. Por nuk është e nevojshme t’i ndjekësh ato në mënyrë sekuencale/të njëpasnjëshme. Është e zakonshme t’i kalojmë ato ose madje të kthehemi disa herë derisa të arrijmë zgjidhjen e dëshiruar. Vlen të përmendet se ka shumë procese të zgjidhjes së problemeve me hapa të ndryshëm. Hapat e mëposhtëm janë vetëm një shembull:
1.Njohja e problemit: Ky hap nuk është aq i qartë sa tingëllon. Ekziston një mundësi që ne mund të identifikojmë gabimisht burimin e gabuar të një problemi. Prandaj, kjo i bën përpjekjet e saj për zgjidhje joefektive.
2.Përcaktimi i problemit: Menjëherë pas identifikimit të tij, është e rëndësishme ta përcaktoni atë në sa më shumë detaje që të jetë e mundur, në mënyrë që ta zgjidhim atë.
3.Formulimi i një strategjie: Qasja që do të përdoret do të ndryshojë, në varësi të situatës dhe preferencave të veçanta të secilës.
4.Organizimi i informacionit: Para se të dalim me një zgjidhje, është e nevojshme të organizojmë çfarëdo informacioni që kemi, në lidhje me çështjen tonë. Në këtë mënyrë, ne do të jemi më të përgatitur për të gjetur një zgjidhje.
5.Alokimi i burimeve: Para se të filloni të zgjidhni një problem, është mençuri të vendosni nëse është një përparësi e lartë apo jo. Nëse, për shembull, problemi është i rëndësishëm, atëherë ai padyshim që do të ketë më shumë burime në dispozicion për ta zgjidhur atë, të tilla si paratë ose koha.
6.Monitorimi i progresit: Ky është një hap shumë i dobishëm, pasi tregon nëse mënyra që ne përdorim është menjëherë më e përshtatshmja dhe më praktikja. Nëse nuk është, ne mund të rivlerësojmë qasjen tonë ose të kërkojmë strategji të reja.
7.Vlerësimi i rezultateve: Sapo të arrihet një zgjidhje, është e dobishme të vlerësohen rezultatet për të vendosur nëse është zgjidhja më e mirë e mundshme e problemit. Ky vlerësim mund të bëhet ose menjëherë ose pas një periudhe të caktuar kohe.
