Teoria e pasqyrimit: koncepti që formon dhe prish marrëdhëniet…

Facebook
WhatsApp
Telegram
Email

Merr lajme ekskluzive  

Doni të informoheni të parët për lajme ekskluzive? Bashkohuni me grupin tonë  duke klikuar këtu.

Sipas teorisë së pasqyrës, ne reflektojmë ose projektojmë mbi aspektet e tjera të personalitetit tonë që na pëlqejnë ose nuk na pëlqejnë. Le ta shohim në detaje.

E keni menduar ndonjëherë se çfarë ndodh kur lidheni me një person tjetër dhe pas një kohe zbuloni aspekte që nuk ju pëlqejnë? Teoria e pasqyrës së Zhak Lakan-it na ndihmon të kuptojmë këtë proces.

Sipas autorit, ndërtimi i identitetit tonë personal ndodh përmes zbulimit të vetvetes tek të tjerët. Në këtë mënyrë, marrëdhëniet që mbajmë me të tjerët janë reflektime ose projeksione të aspekteve të personalitetit tonë që na pëlqejnë ose nuk na pëlqejnë.

Cila është teoria e pasqyrës?

Ashtu siç ka pjesë të trupit dhe imazhit tonë që nuk na pëlqejnë kur shikojmë në pasqyrë, ka edhe aspekte të personalitetit tonë që nuk i pranojmë. Ne zbulojmë nëpërmjet të tjerëve se ne nuk përshtatemi, i gjithë ky material është i ndrydhur nga pavetëdija jonë. Kjo do të thotë, në një farë mënyre, disa nga tiparet që na pëlqejnë më pak te të tjerët, i identifikojmë te vetja, edhe nëse janë në një mënyrë simbolike. Kështu, pjesërisht ajo që nuk na pëlqen te të tjerët, nuk e pëlqejmë edhe te vetja.

Ne jemi tërë kohës të angazhuar në një proces të nxjerrjes në pah të vetes. Pra, teoria e pasqyrës është një vizion që propozon një ndryshim të qasjes: tani ne duhet të mbrohemi nga tjetri në mënyrë që të mos dëmtojmë një vizion nga i cili lind pyetja: “Pse po e jetoj këtë situatë me këtë person dhe pse ka diçka këtu që nuk e gjej në mua? “. Meqenëse në përgjithësi ne nuk jemi në gjendje të shohim anën e fshehur të vetes dhe madje as virtytet tona, jeta na jep dhuratën e marrëdhënieve që jetojmë për të na treguar në një mënyrë të drejtpërdrejtë atë që është në ne. Tjetri thjesht vepron si pasqyrë, duke na pasqyruar dhe duke na dhënë mundësinë të takohemi me veten.

Si e duam njëri-tjetrin?

Psikologu Raúl Pérez pohon se “çdo formë e lidhjes shërben si një pasqyrë, për mirë ose për keq, pasi mënyra se si sillen të tjerët me ne, na jep informacion se kush jemi”. Ai gjithashtu thekson se “lidhja me një partner varet, në një masë të madhe, nga imazhi që ai na kthen për veten tonë”.

Në këtë mënyrë, nëse ndërveprojmë në mënyrë të shëndetshme, do të kërkojmë dikë që na jep versionin më të mirë të vetes. Megjithatë, kur zgjedhim dikë që pasqyron atë që na pëlqen më pak, sipas teorisë së pasqyrës, mund të jetë sepse ne në mënyrë të pandërgjegjshme besojmë se nuk meritojmë të na duan. Pra, do të varet nga mënyra se si e duam veten, nëse kërkojmë një partner apo një tjetër.

Pasqyrë e drejtpërdrejtë ose e kundërt

Teoria e pasqyrës mund të veprojë në mënyrë të drejtpërdrejtë ose të kundërt. Le të marrim një shembull. Imagjinoni që nuk mund ta duroni egoizmin e partnerit apo mikut tuaj. Në një mënyrë të drejtpërdrejtë, ju mund të projektoni atë pjesë tuajën që është egoiste dhe që ju e refuzoni. Nëse veproni anasjelltas, ky person mund të jetë duke reflektuar se sa pak i pohoni interesat tuaja. Ndoshta ju jeni gjithmonë të vetëdijshëm për të tjerët dhe vendosni të tjerët para jush. Në një mënyrë ose në një tjetër, ai po ju ofron informacion shumë të vlefshëm për njohuritë dhe evolucionin tonë.

Atë që nuk më pëlqen tek ti, e korrigjoj te vetja

Ju mund të mendoni se shefja juaj është shumë kërkuese ndaj jush. Ndoshta edhe ju jeni shumë kërkuese dhe një perfeksioniste me veten dhe me shefen tuaj nuk është gjë tjetër veçse një reflektim i asaj kërkese që i impononi vetes. Mbase në një rast tjetër, ju mund të jeni shumë tolerante dhe keni nevojë për pak sertësi në jetën tuaj. Dhe ne e dimë se në ekuilibër qëndron virtyti.

Plagë emocionale

Me kritikë nuk kurojmë. Kur bëjmë një plagë, fillimisht shprehim dhimbjen tonë dhe kur jemi të qetë vazhdojmë me pastrimin e plagës dhe shërimin e saj me mjetet e duhura. Nuk e mbulojmë dhe nuk e harrojmë, sepse e dimë që kështu nuk do të shërohet. Dhe përveç kësaj, ne e kontrollojmë plagën derisa të shërohet përfundimisht. E njëjta gjë ndodh me llojet e tjera të lëndimeve.

Të gjithë kemi plagë emocionale. Plagët emocionale janë të gjitha ato emocione, ndjenja, mendime dhe mënyra të vepruari që kanë lindur në një ose më shumë momente të dhimbshme të jetës sonë dhe që nuk kemi arritur t’i kapërcejmë dhe t’i pranojmë. Jemi bërë robër të atyre emocioneve duke e mbajtur veten në një burg fiktiv. Mirëqenia jonë kalon përmes transformimit të atyre emocioneve dhe atyre mënyrave të të menduarit në mençuri dhe përvojë, në mënyrë që ato të shërbejnë si një shtysë për të përmirësuar veten tonë.

Plagët si reflektim

Kur harrojmë plagët tona, ato përfundojnë duke u bërë pjesë e pavetëdijes sonë dhe duke ndikuar në mendimet, disponimin dhe sjelljen tonë. Tek ne fillojnë të banojnë mangësi afektive që kanë origjinën në fëmijërinë tonë të hershme, por që zgjohen dhe/ose përforcohen kur nuk shërohemi.

Kështu, në shumë raste gjejmë te partneri ynë mangësi shumë të ngjashme me tonat. Dhe kjo është pikërisht ajo që sjell bashkimin. Për shembull, dy njerëz që kanë vuajtur shumë për dashurinë takohen dhe zbulojnë se dashuria nuk është vuajtje. Këtij çifti i është bashkuar e njëjta plagë. Të dy janë bërë bashkë nga reflektimi. Por duhet të keni kujdes, sepse mund të ndahen pikërisht prej plagëve që i bashkuan.

Nëse secili anëtar i çiftit nuk i shëron plagët, këto herët a vonë do të fillojnë të përkeqësojnë marrëdhëniet. Pasiguritë, frika, xhelozia, zotërimi… Është sikur jeta përpiqet t’ju dërgojë reflektime që do të shënojnë rrugën që ju përparoni për t’u rritur. Nëse nuk i analizoni dhe nuk i kushtoni vëmendje informacionit që ju japin, nuk do të evoluoni – ose do ta bëni më ngadalë – dhe marrëdhëniet tuaja do të jenë më të brishta. Prandaj, lidhjet që mbajmë me të tjerët, duke marrë parasysh teorinë e pasqyrës, mund të na japin informacion shumë të vlefshëm për veten dhe gjendjen e atyre plagëve që ende nuk i kemi integruar në personalitetin tonë.

Scroll to Top