JiL.al - Jeto i Lumtur

“Të rinjtë i kushtojnë shumë më tepër rëndësi arritjes së moshës për patentë sesa…”/ Thëniet më të Bukura të McLuhan

Facebook
WhatsApp
Telegram
Email

 

 

Herbert Marshall McLuhan ishte një filozof kanadez, puna e të cilit është ndër gurët e themelit të studimit të teorisë së medias.

Ai studioi në Universitetin e Manitobës dhe në Universitetin e Kembrixhit. Ai filloi karrierën e tij të mësimdhënies si profesor i anglishtes në disa universitete në Shtetet e Bashkuara dhe Kanada përpara se të transferohej në Universitetin e Torontos në vitin 1946, ku qëndroi për pjesën tjetër të jetës së tij.

Për kënaqësinë e lexuesve tanë ne kemi sjellë një përmbledhje të thënieve më të bukura të tij. Si gjithnjë, ne i lexojmë të gjitha komentet tuaja, ndaj presim të na thuash cilën prej thënieve mëposhtë vlerësove apo pëlqeve më së shumti.

Të gjitha fjalët, në çdo gjuhë, janë metafora.

Të rinjtë i kushtojnë shumë më tepër rëndësi arritjes së moshës për patentë shoferi sesa moshës së votimit.

Mos pyet nëse është e drejtë apo e gabuar. Në vend të kësaj, përpiquni të zbuloni se çfarë po ndodh.

Përballë mbingarkesës së informacionit, ne nuk kemi alternativë përveç njohjes së modeleve përsëritëse.

Fillimisht ndërtojmë veglat, pastaj ato na ndërtojnë ne.

Gutenberg i bëri të gjithë lexues. Xerox i bën të gjithë botues.

Nuk jam domosdoshmërisht dakord me gjithçka që them.

Nuk do ta kisha parë nëse nuk do ta kisha besuar.

Në vendin e të verbërve, njeriu me një sy është një idiot halucinues… sepse ai sheh atë që nuk bën askush tjetër: gjëra që, për të gjithë të tjerët, nuk janë aty.

Shumë argumente të mira prishen nga një budalla që e di se për çfarë po flet.

Shumica e supozimeve tona e kanë tejkaluar padobishmërinë e tyre.

Pasi të shihni kufijtë e mjedisit tuaj, ata nuk janë më kufijtë e mjedisit tuaj.

Vetëm sekretet e vogla duhet të mbrohen. Të mëdhatë mbahen të fshehta nga mosbesimi publik.

Kështu duhet të jetë edukimi, arti i orientimit.

Epoka jonë e ankthit është, në pjesën më të madhe, rezultat i përpjekjes për të bërë punët e sotme me mjetet e së djeshmes!

Shoqëritë janë formuar gjithmonë më shumë nga natyra e medias me të cilën njerëzit komunikojnë sesa nga përmbajtja e komunikimit.

Makina është kthyer në një stil veshjeje pa të cilën ndihemi të pasigurt, të paveshur dhe të paplotë në kompleksin urban.

Gjuha amtare është propagandë.

Lajmi bëhet automatikisht bota reale për përdoruesin e televizorit dhe nuk zëvendëson realitetin, por është në vetvete një realitet i menjëhershëm.

Të vetmit njerëz që kanë prova të shëndetit të tyre janë ata që janë liruar nga institucionet mendore.

Ka shumë njerëz për të cilët ‘të menduarit’ do të thotë domosdoshmërisht të identifikohesh me tendencat ekzistuese.

Nuk ka pasagjerë në anijen kozmike Tokë. Ne jemi të gjithë ekuipazh.

Ne jemi të gjithë robotë kur përfshihemi në mënyrë jokritike me teknologjitë tona.

Ne bëhemi ajo që shohim. Ne formojmë veglat tona dhe më pas mjetet tona na japin formë.

Nuk e dimë kush e zbuloi ujin, por e dimë që nuk ishte peshku.

Ne e shikojmë të tashmen përmes një pasqyre të pamjes së pasme. Ne marshojmë mbrapsht në të ardhmen.

Nuk ka absolutisht asnjë pashmangshmëri për sa kohë që ekziston vullneti për të soditur atë që po ndodh.

A point of view can be a dangerous luxury when substituted for insight and understanding.
Një këndvështrim mund të jetë një luks i rrezikshëm kur zëvendësohet me depërtimin dhe mirëkuptimin.

Gjuha është metaforë në kuptimin që jo vetëm ruan, por përkthen përvojën nga një mënyrë në tjetrën. Paraja është metaforë në kuptimin që ruan aftësi dhe punë dhe gjithashtu përkthen një aftësi në një tjetër.

Të gjitha mediat ekzistojnë për të investuar jetën tonë me perceptime artificiale dhe vlera arbitrare.

Arti është çdo gjë me të cilën mund të ikësh.

Gjuha bën për inteligjencën atë që bën rrota për këmbët dhe trupin. Ajo u mundëson atyre të lëvizin nga një gjë në tjetrën me lehtësi dhe shpejtësi më të madhe dhe gjithnjë e më pak përfshirje.

Çmimi i vigjilencës së përjetshme është indiferenca.

Të shohësh një burrë të rrëshqasë mbi lëkurën e bananes është të shohësh një sistem të strukturuar racionalisht të përkthyer papritur në një makinë rrotulluese.

Një gjë për të cilën peshqit nuk dinë saktësisht asgjë është uji, pasi nuk kanë anti-mjedis që do t’u mundësonte të perceptojnë elementin në të cilin jetojnë.

Jeto I Lumtur.al

 
Scroll to Top