Ta morën jetën engjëll i vogël, Ju thaftë zemra dorës vrastare! Me gjakun tënd ujiti tokën, Askush s’ të pa, vuajte, a qave! U prehsh në paqe, ti pafajsi Asaj Parajse, ndriçofsh si yll! Kjo botë e pisët nuk ish për ty Këtu demonët janë me fytyrë! Ti le një ferr, gjete qetësinë, Ndriçofsh si […]
U PREHSH NË PAQE.. Read More »
Shpesh kujtoj një qytet të bukur, Që ndodhet te bregu në det Shpesh atje në ëndrra përkundur, Në rrugët e dashura në qytet Më kujtohet rinia dhe gëzimet e saj, Një këngë e Leplendit kënduar me zjarr. Ajo më thotë prapë, përherë: “Dëshira e fëminisë, ikën si erë, Kujtimet e rinisë, në shpirt janë thellë”.
Rinia ime e humbur… Read More »
Ti, më mungon… Edhe kur je fare pranë meje. Mos u end legjendash. Unë jam këtu. Ti, më mungon. Edhe pse, i strukur brenda meje, je përdite. Ti, më mungon. edhe kur më puth, edhe kur më thua se më do. Ti, je shumë për mua. I tëri për mua… Leri të flenë Perënditë…! Suzana
“Te varri mos m’rri e mos m’vajto” Te varri mos m’rri e mos m’vajto Aty nuk jam, t’fjetun mos m’kujto. Ne mijëra puhi jam që fryjnë me lehtësi, Jam copëza diamantesh në t’borës bardhësi, Jam pikë e shiut që andshëm lag tokën, Jam dritë dielli në t’grunit kokërr. Kur ti zgjohesh në mëngjesin plot qetësi
“Te varri mos m’rri e mos m’vajto” Read More »
E mora shoqëzën përkrah, E matmë rrugën ca-nga-ca, Sikur na ndillte larg diçka. Pa zu dita perëndoj, Pa zu nata na mbuloj, Pa zura shoqen ta pushtoj. Përse buçet liqer i qet! Liqer, ti ç’thua ndaj bucet! Çfarë pe, liqer, mi zall të shkretë? E çastin kur e sjell ndër mend, Kur sjell ndër mend,
E mora shoqëzën përkrah…. Read More »
Ti më shtyn përtej limiteve të mia dhe ndiej se e jetoj plotësisht jetën time tek ty kam gjetur veten dhe pashë akoma më tej përtej çdo limiti që mund të imagjinohet. Pashë në thellësinë e syve të tu duke u munduar të të kuptoja, por pashë gjithçka mbi vetën time që kurrë do të
Tek ty gjeta veten Read More »
Ti ike udhës së pafundme Ku zverdhin drurët gjetherënës Mbi gjokse pellgjësh tani tundet arti medalion i hënës. Lejlekět ikën. Fill pas teje Si stof i keq u zbeh blerimi Dhe ngiajnë toka, pyli, reja, Me negativin e një hlmi. Tani në fusha shkoj menduar Ku nis tëfryjë erë e ftohtë, Ka ca mullarë yë
Unë e desha përtej vdekjes, Ashtu dashurova unë, Edhe prapë s’ia fal dot vetes: S’i s’e desha pak më shumë… Pak më shumë ku shpirti thyhet, T’i them ndarjes: Prit, ca pak… Të gënjejmë mallin që s’shuhet, Kujtimin të gënjejmë pak. Përtej vdekjes, përtej botëve, Atje ku nis “ca pak” tjetër, Asaj që më rri
Si s’të desha pak më shumë ….. Read More »
Një lulëz mes një libri gjeta, Të tharë edhe pa kundërmim; Dhe për një çast i shtangur mbeta E humba thellë n’ëndërrim. Kur lulëzoi? Ç’pranverë thua? Kush e këputi edhe ku? Një dorë e njohur a e huaj? Dhe pse e vuri vallë këtu? A për kujtim të një takimi? Apo për ndarjen plot trishtim?
Atëherë, çfarë do bëjmë? Dashuri. Vërtet? Po. Bukur, Atëherë po zhvishem. E pse të zhvishesh? Për të bërë dashuri. E kush ka thënë Se të bësh dashuri duhet të jesh lakuriq? Sa di unë, kështu bëhet… Jo, ajo nuk është dashuri, është pushtet, dhunë me dashje mbi tjetrin. Atëherë, si bëhet, nuk po kuptoj? Lëri
©2020-2024 Të gjitha të drejtat të rezervuara. Për promovime dhe bashkëpunime na kontaktoni në info@jetoilumtur.al