Me di a nuk me di se qaj, me di a nuk me di se vuaj ne oret e thella te nates, kur ngrihem i cmendur te shkruaj me gjakun e zemres te shkruaj. Me di a nuk me di se agimet me gjejne pa gjume ne shtrat, me shpirt te shkretuar nga dhembja, e […]
Me di a nuk me di… Mitrush Kuteli Read More »
Fëmijët tuaj nuk janë fëmijët tuaj Ata janë djemtë dhe vajzat e jetës Që premton për ta, Pse janë me ju, nuk ju takojnë juve, U jepni dashuri, por jo mendimet tuaja, Ata kanë të tyret, Mund të kufizoni trupat, por jo shpirtrat e tyre, Sepse ata burojnë nga shtëpitë e së nesërmes, Atje ku
Fëmijët tuaj nuk janë fëmijët tuaj Kahlil Gibran Read More »
Në sytë e tu i shihja të gjithë yjet, bashkë me hënën Çdo çast ti më falje buzëqeshje pa mbarim Për këtë nuk del gjë të ma ndërroj mendjen Gjersa të kem frymë, deri në amshim Ne gugatjen e parë si fëmijë ta thashë emrin tënd Gjithnjë ajo më tingëllon edhe sot si një fjalë
Do te peshperite era ndaj mbremje si nj’here, prej valesh do ngrohet hena si sot, me iskra prej bryme do mbuloj’ mermere dhe bota do jete si ish dhe qemot Si neser do shtrihet lendina per mbi varr Vale-dheu do zene t’palosen ngadale, do ende parevera e lule e bar, dhe zile do rreshqasin qe
Gruaja fle ne carcafin e bardhe e jastekun e bardhe E bukur si perendi e lashte e Greqise; Flene syte e saj qe me mahniten vite me rradhe, Flene buzet e saj si kokrra e prere ne mes e qershise; Flene qerpiket si halat naten ne grure, Flene mollezat e faqeve qe bejne gropeza kur
Tufën e ujqërve të mi e ruaj vetë! Asnjë dele nuk mund t’u hyjë atyre pafajshëm mes dhëmbëve, asnjë kësulëkuqe mes këmbëve. S’do të mbajnë kurrë mbi kurriz, turpin e krimit mbi qenie të prajta. Ata do sulmojnë bariun e deleve e burrat koqevegjël të kësulëkuqeve. Ujqërit e mi, vdesin urie e s’pranojnë t’i hanë,
Kjo koha jonë i bën të zhurmojnë krahët e inatit i mbush shpirtrat me fjalë të pafundme dhe përgatit ditën e lakut natësor. Kjo koha jonë kafshon thelbin e muskulit të dhimbjes e fryn zemrën me hidhërim në gjendje të pashërueshme dhe e bën drejtësinë një marrëveshje. Kjo koha jonë përkulet para dyshimit i
Shko mall, malli im në ujë Shko mall në erë pa bujë Shko dhe më shpëto nga vuajtjet këtë herë E mos u kthe më asnjëherë! Dhe iku malli duke qarë paprerë… Malli, fëmija i brishtë, Malli, fëmija i brishtë Dhe asnjë degë qyshse ka shkuar Në xham kurrë nuk më ka sythuar Dhe
ÇOMA, ERË, MALLIN… Read More »
Nga ylli, rruga gjer tek ne, Është e gjatë dhe s’mbaron Që drita të vijë përmbi dhe Me mijëra vite do të shkojnë. Ndoshta ylli s’është më, U shua në botën errësirë Po drit’ e tij ecën gjithnjë Tashmë tek ne ka arrirë. Nga kandili i tij i shuar, Ndriçimi endet nëpër botë Ylli shumë
Me dha, jeta “njemijë rudha”, per me i nda n’vite e dekada, permbi “valë trasten e hudha”, Tash shkruaj vargje e “balada”! Sa me t’shpejt ikën e shkreta Pa me falë një “pikë lezet”, me jetu n’kto dhena t’shkreta, Ku ne “shqipe rrallë kush flet! K’tu cdo gjë, duket shumë ndryshe “rrallë shtegtarët bajnë foletë”
©2020-2024 Të gjitha të drejtat të rezervuara. Për promovime dhe bashkëpunime na kontaktoni në info@jetoilumtur.al