“Është e vështirë ta kalosh. Shumë! Sidomos kur sheh se të gjitha dyshimet e tua janë të vërteta. Je i rraskapitur, por jo mjaftueshëm për të mos dashuruar më! Ndodhesh në një rrugë pa krye, të dyanshme, të mbushur me pengesa nga më të ndryshmet të cilat as nuk do t’i kalosh, por vazhdon qëndron. […]
E vështirë ta kalosh, por ti vazhdo…. Read More »
Nga thellësia e Tokës, e zhytur në re, ngrihet një dorë gjigande që duket sikur i kerkon ndihmë qiellit me yje. Ndodhemi në shkretëtirën e Atakamës, në Kili, 75 kilometra larg qytetit të Antofagastrës, poshtë një zone qiellore më të errët që mund të observohet në planetin tonë. Për atë që mund të kalojë
Dora e shkretetirës.. Read More »
Dua thelbësoren, sepse shpirti im tani ka ngut. Dhe me kaq pak karamele në qeskë… Tani, kaq i vetëm, dua të jetoj mes qenieve njerëzore shumë të ndjeshme. Njerëz që të dinë të dashurojnë e të mos tallen me të patëkeqtë e me gabimet e tyre. Njerëz shumë të sigurtë në vetvete, që të mos
Shpirti im ska kohë.. Read More »
Një njeri gjeti llambën e Aladinit të hedhur diku. Duke qenë një lexues i mirë, ai e njohu çfarë ishte, e mori dhe e fërkoi. Papritur u shfaq magjistari brenda shishes, iu përul plot nderim njeriut dhe i tha: – Jam në shërbimin tuaj, zotëri. Më thoni një dëshirë dhe do t’jua plotësoj. Ama
Të kthehet mbrapa e ka edhe më të pamundur. Thonë se lumi, para se të derdhet në oqean, dridhet nga frika. Shikon pas gjithë udhëtimin e bërë: kodrat, malet, liqenin, rrugën dredha-dredha që ka çarë përmes pyjeve dhe fshatrave, dhe krenohet; por, kur shikon përpara oqeanin aq të madh, ku do të hyjë dhe do
Të kthehet mbrapa e të pamundur. Read More »
“Një ditë takojmë personin e duhur. Qëndrojmë indiferentë, sepse nuk e kemi njohur. Shëtisim me personin e duhur nëpër rrugët e periferisë dhe na bëhet zakon, pak nga pak, të shëtisim së toku përditë. Hera-herës, pa e pasur mendjen, pyesim veten në mos vallë po shëtisim me personin e duhur, por na duket që jo,
“Veç ta takonte edhe njëherë… mendimi ngjante gati-gati vulgar, pothuajse i dalë në sipërfaqe të njeriut, i kthyer përgjysmë në fjalë, pa misterin dhe vlerën e thellësisë, ndaj dhe i parespektueshëm. E dinte këtë, megjithatë me vete përsëriti: veç ta takonte. Së paku një herë, përsëriti, madje krejt i pasigurt nëse donte t’i ulërinte “Kush
Letra e Abraham Lincoln shkruar në vitin 1830 drejtuar mësuesit të djalit! Mësues i nderuar, Djali im sot e fillon shkollën. Pas pak, gjithçka do të jetë për të e çuditshme dhe e re, prandaj do të doja ta trajtonit butësisht. Është një aventurë që ai do ta marrë me vete nëpër të gjitha kontinentet.
Letra e Abraham Lincoln shkruar në vitin 1830 drejtuar mësuesit të djalit! Read More »
“Ne ende dridhemi, ende kemi frikë të ndërmarrim hapin e parë, e megjithatë, rritemi. Na udhëheqin shkëndijat e frymëzimit. Natyra nuk hedh poshtë asnjë. Edhe nëse mjedisi apo shoqëria na kthen shpinën, ne përsëri mbetemi në shoqërinë e gjithçkaje të gjallë. Ji veç i mirë dhe i ndjeshëm dhe do ta arrish të vërtetën e
©2020-2024 Të gjitha të drejtat të rezervuara. Për promovime dhe bashkëpunime na kontaktoni në info@jetoilumtur.al