Poezi

Për zemrën time mjafton gjoksi yt, për lirinë tënde mjaftojne krahët e mi. Prej gojës sime, në qiell do të mbërrijë çka t’ish përgjumur në shpirt edhe përmbi. Se te ti mbetet iluzioni i çdo dite. Mbi lule bie si vesa në lëndinë. Rrëmon ti horizontin me mungesën tënde. Përjetësisht si dallga merr arratinë. Kam […]

Më thotë shtëpia ime: ”Mos më braktis pasi këtu banon e kaluara jote” Më thotë rruga: ”Eja dhe më ndiq, pasi jam e ardhmja jote”. Dhe unë u them të dyjave, shtëpisë dhe rrugës: ”Nuk kam as të kaluar dhe as të ardhme”. Nëse do të qëndroj këtu, ekziston një arratisje tek qëndrimi im. Nëse

Si trëndafil çel dashuria, Në mes të kopshtit tim, Dhe si një këngë bukuria, S’më ndahet në udhëtim. Kjo bukuri mbi të gjitha mbetet, Asgjë mbi dhe s’e tund, Me mua ecën gjersa detet, Të thahen gjer në fund. Nuk thahen detet zemra ime, Graniti nuk firon, Nuk ndalet rëra në udhëtime, Se rëra veç

– Ç’është jeta për ty? – e pyeta. – Flluska sapuni, – m’u përgjigj. – Po vdekja? – Shpërblimi i jetës! – Ç’është bota? – Një pikë helm në hapësirë! – Ç’është me e kuptuar në Botë? – Vdekja? – Cila është kafsha më e egër? – Njeriu! – Po më e butë? – Ajo

Asgjë s’mund të jetë siç ishte më parë, Sepse kemi brenda vetes diçka tepër. Një gjysmë dashurie nga ty e vrarë, Dhe atë që ruaj unë, gjysma tjetër. Por sot të ndara janë ato, veç e veç, Ashtu siç jemi të ndarë unë dhe ti. Tek njeri rri ajo që nuk di të vdesë, Dhe

Robert Berns Shëndetin tënd të pimë Të lashë lamtumirën, shpirt Shëndetin tënd të pimë! S’të sillem pas e s’të mërzit Aspak me dashurinë. Mbeç me shëndet! Dhe unë shpejt Me ndarjen do lidh paqen; Ti fat të kesh, një mik të gjesh T’i japësh dorën, faqen. Me thua : ” dale ca nga ca, të

  Unë kam një ndjenjë Që nuk arrij ta kuptoj. Në mendimet e mia më të thella ju jeni Më shumë se një mike.   Unë nuk do të doja Ta nxitoni tani Ndërsa dashurinë e eksplorojmë, Por ka një dashuri në rritje brenda Që thjesht nuk mund ta injorojmë.   I dua kohët që

Më quajte “Josocial” kur më pëlqente të isha vetëm dhe jo në shoqëri të rreme. Më quajte “I Keq” kur të hodha të vërteta të pakëndshme në fytyrë.  Më quajte “Fajtor” kur nuk të justifikova duke u përballur me përgjegjësitë e tua. E vërteta është se ata si unë nuk të japin veten nëse nuk e meriton,