Letra e Abraham Lincoln shkruar në vitin 1830 drejtuar mësuesit të djalit! Mësues i nderuar, Djali im sot e fillon shkollën. Pas pak, gjithçka do të jetë për të e çuditshme dhe e re, prandaj do të doja ta trajtonit butësisht. Është një aventurë që ai do ta marrë me vete nëpër të gjitha kontinentet. […]
Letra e Abraham Lincoln shkruar në vitin 1830 drejtuar mësuesit të djalit! Read More »
“Ne ende dridhemi, ende kemi frikë të ndërmarrim hapin e parë, e megjithatë, rritemi. Na udhëheqin shkëndijat e frymëzimit. Natyra nuk hedh poshtë asnjë. Edhe nëse mjedisi apo shoqëria na kthen shpinën, ne përsëri mbetemi në shoqërinë e gjithçkaje të gjallë. Ji veç i mirë dhe i ndjeshëm dhe do ta arrish të vërtetën e
“Femrat kanë qenë gjithmonë më të fortat. Meshkujt kërkojnë vazhdimisht mbështetje nga ato. Ata kanë nevojë për nënën që kujdesej për ta kur ishin të vegjël.” – Coco Chanel, “Femrat janë lidere në çdo aspekt-si një drejtore që drejton një kompani fitimprurëse ashtu edhe një shtëpiake që rrit fëmijët dhe kujdeset për shtëpinë. Vendi ynë
Thënie Për Femëra…. Read More »
Një ditë do t’i marrësh në gji Gjethët e rëna të stinëve të tua Dhe do të kërkosh kot vetën Shtigjeve të harruara të një moshe E nuk do të kesh më as flokë ere As shikim ylberi ta matësh fillin Dhe fundin e mashtrimit tënd të shkurtër Një dit do t’i shpalosh vjetët tua
Kur buza e trandafilte, M’foli për dashuri. Dhe ajo buzqeshje engjejsh, Zemrën ma ndezi ungji. Kujtova se do të hapej Qielli për mua n’hare, Dhe që n’ekstaze do e ruajë Besën ,që ti me dhe. Por zemra jote e bardhë, Sic doja ,s’u tregua! E thyër rrahjesh t’reja Nuk rreh ,jo , më për mua.
Ketu s’ do të jem, do jem larguar; Në tokë i tretur si të tjerët, Në kafenenë e preferuar Nuk do më shohin kamarierët. Dhe nëpër udhët ku kam ecur, S’do ndihet kolla ime e thatë, Mbi varrin tim do të rrijë i heshtur Një qiparis si murg i ngratë. Ti do trishtohesh atëherë, Se
Kur Të Jesh Mërzitur Shumë Read More »
Ka njerëz që mund ta duan njëri-tjetrin edhe nëse nuk vendosin të jenë kurrë bashkë, ose thjesht pa e thënë kurrë sepse i lidh një marrëveshje e heshtur: ata janë aty, ti je aty, por ne nuk do të jemi. Ndodh! Dhe këto lidhje janë aq të forta sa që veprojnë si urë ose shtytje
“Ndodh, ndonjëherë” Read More »
E mbylle? A e bëtë vërtet? A keni mbaruar vërtet? Fundi i çdo gjëje, qoftë një marrëdhënie, frekuentimi i një vendi, një grupi, përkatësia në një sistem apo një ideologji, një iluzion apo një besim duhet të kremtohet me një rit brenda apo jashtë teje. Ne kemi nevojë për një lamtumirë, një funeral, një akt
“Fundi i çdo gjëje” Read More »
Në parkun q’ë mbuluan fletët Të dy ne ecim qetësisht, Pas shijes saj ka shtruar vjeshta Qilim të verdhë natyrish. Dhe ndoshta si një ëndërr e zbehtë, Ju fanit një muzg i vonë Ky park q’ë kan’ mbuluar fletët Ku pas kaq shekujsh ti po shkonë. Nga Vagabondët me cigare Ti mos u tremb e
Në Parkun Që Mbuluan Fletët Read More »
Dashuria Koha është të duhemi Të kesh besim në mua kur të them: Trime, të kem besim në ty kur më thua: Trim. Por kokën time kryenece shumë kurthe ngrite, shumë e pushkët mbushi babai yt, fisi yt, një mijë e një të zeza kurdise ku do ma zije pritën. E nën kulm banonim, nga
©2020-2024 Të gjitha të drejtat të rezervuara. Për promovime dhe bashkëpunime na kontaktoni në info@jetoilumtur.al