JETA Jeta, kjo gënjeshtër që magjeps,Në magjin’e saj e ka fuqinë,Dor’e saj në letër seç na hedh,Dor’e saj dhe ashpër derdh magjinë.Unë sytë mbyll dhe pëshpëris:Mos e lerë zemrën të lëngojë,Jeta, kjo gënjeshtër që stolis, Dihetme se ta mbulojë.Ktheja sytë qiellit të përthinjur,Shiko hënën edhe hidh në fall,Qetësohu, vdekëtar dhe bindu,Ç’e do të vëretën, o […]
JETA Sergei Esenin Read More »
Lamtumirë Pra, lamtumirë! Si të rrish me mua Kur vetë e di se vlen shumë më tepër! Çdo gjë mes nesh e ke në duart e tua Në do të rrish, një të ikësh me një tjetër. Të mbaja dot po mos të doje vetë? Dhe po të kem kaq pasuri? Më bëre një
Lamtumirë William Shekspir Read More »
Liria ime Liria e shpirtit tim më lejon ti shoh gjërat ashtu siç janë në të vertetë, dhe jo ashtu siç më është mësuar se duhet të jenë, liria ime më lejon të mbush shpirtin me të vertetën që më rrethon, E më jep shpresë. Sepse që ti të më besosh apo jo, bota është
Liria ime Federico Moccia Read More »
Konsideroj vlera Unë konsideroj vlera gjithë format e jetës, borën, lulushtrydhet, fluturat. Konsideroj me vlerë mbretërinë minerale, kuvendin dhe yjeve. Konsideroj me vlerën e verës për aq kohë sa zgjat vakti, një buzëqeshje pa dashje, Lodhja e atyre që janë një çift dhe që duan të ndryshojnë. Konsideroj vlerë që e nesërmja nuk do të
Konsideroj vlera Jeto I Lumtur Read More »
“Nga kamare e ngrirë në të cilën ju vendosin burrat, Unë do të të zbres në tokën e përulur dhe me diell. Se duhet të fle në të, burrat nuk e dinin, dhe se duhet të ëndërrojmë në të njëjtën jastëk. Unë do të vë në tokë me diell me një amësi e ëmbël për
Duart e këqija e morën jetën …. Read More »
“është e vërtetë, pra: ne shtypim kjo gjendje e ashper, kjo tërbim, kjo ambicie, Në rast se ëndërrojmë ndonjëherë Dhe po do ta bëjmë, sepse jemi në një botë kaq të veçantë, se të jetosh është vetëm të ëndërrosh; dhe përvoja më mëson, se njeriu që jeton, ëndërron çfarë është, derisa të zgjohesh. Mbreti ëndërron
Jeta është një ëndërr … Read More »
“Gjithe naten me sëpatë dhimbja me ka goditur, por ëndrra kaloi duke u lare si uje i erret gurë të përgjakur. Sot jam përsëri gjallë. Përsëri Unë ngrihem, gjatë gjithë jetës, mbi supet e mia. Oh jetë, xham i pastër, papritur ti mbushesh me ujë të ndyrë, e veres se vdekur, e agonisë, e humbjes,
“Mos u dorëzo, ke akoma kohë për të arritur dhe për të filluar përsëri, prano hijet e tua, varrosni frikën tuaj, lëshoni çakëllin, të marrë përsëri fluturim. Mos hiq dorë se jeta është ajo, vazhdoni udhëtimin, ndiq ëndrrat e tua, koha e zhbllokimit, drejtoni mbeturinat, dhe të zbulojë qiellin. Mos u dorëzo, të lutem mos
©2020-2024 Të gjitha të drejtat të rezervuara. Për promovime dhe bashkëpunime na kontaktoni në info@jetoilumtur.al