Humbja e një fëmije vret ngadalë! Nga Jeto I Lumtur Tragjedia më e madhe.. më e dhimbshme që mund t’i ndodhë një prindi është të humbasë femijen e vet.. Ndaj humbjes së panatyrshme prindi kurrë nuk do ti japë vetes qetësi, nuk do të gjejë ilaç për zbrazjen që la krijesa e tij e dashur. […]
Humbja e një fëmije vret ngadalë! Read More »
Jo domosdoshmërisht ; M. Toto ju duhet të jepni shpjegime për ata që nuk e kanë kuptuar. Ju mund të veproni dhe të heshtni për arsyet tuaja.Jo domosdoshmërisht ju duhet të qëndroni në vende ku lulet e tua thahen. Nuk ka asnjë kopsht të vetëm dhe ju jeni bërë të qëndroni në diellin më të
Jo domosdoshmërisht Read More »
“- Përshëndetje, unë jam Marco dhe kush je ti?” – Ata janë lotët e humbur, zhurma e zemrës, perëndimet e shurdhërta, agimi i pritur, dy duar të lodhura, gërvishtjet në shpirt, dashuria që nuk u dha, njerëzit që takova, udhëtimet e dështuara, kambanat që bien moti, këngët që dëgjova, librat që lexova, poezitë që recitova,
Pra, ju thoni se obsesionet tuaja vdesin? Charles Bukowski Pra, ju thoni se obsesionet tuaja vdesin? Kështu janë burrat? Obsesione? Ju kurrë nuk dëshironi t’i jepni fund lojës së dhimbjes dhe gjuetisë, shahut dhe brirët? Nuk mund të bëni një gjykim vlerësues? Nuk mund të zgjidhni dikë? Dikë për t’u shtrirë pranë dhe të shikoni
Pra, ju thoni se obsesionet tuaja vdesin? Read More »
Një kalimtareje ; Poezi nga Charles Baudelaire Rruga rreth e rrotull zjente e zhurmonte. Veshur në të zeza në dhimbje madhështore, një grua shkoi duke tundur plot salltanet, kindet e dantellat e fustanit të saj të gjatë Po pija në mejhane i përhumbur, tapë e ekstravagant kur ajo kaloi para meje, me kembë prej
Mos gjykoni njerëzit që duan të jenë vetëm; Andrew Faber Mos gjykoni njerëzit që duan të jenë vetëm. Mos e bëj kurrë. Zgjedhja e tyre nuk është e keqe. Nuk është arrogancë. Por një domosdoshmëri reale. Duhet të jetë. Gjithmonë kujdesuni t’i prisni. Për t’i respektuar ata. Mos i nxitoni. Nëse koha e tyre nuk
Mos gjykoni njerëzit që duan të jenë vetëm Read More »
Anafektive; Evelin Scotti Unë jam ai lloj personi që nuk mund të vlerësosh nëse nuk i njeh vërtet. Ata janë një kopsht sekret, çelësi i të cilit ruhet nga fëmija i brendshëm i njerëzve që takoj. Më trego kush je në të vërtetë dhe unë do të hap dyert e mia, brenda meje mund të
E bukur Lexojeni Ne jemi më shumë si Zoti kur falim; Don Bruno Ferrero Një i ri ishte ulur vetëm në autobus; ai po shikonte nga dritarja. Ishte në të njëzetat i pashëm, me një fytyrë delikate. Pranë tij u ul një grua. Pasi bisedoi për motin, ngrohtësinë dhe pranverën, i riu tha pa pritur:
Ne jemi më shumë si Zoti kur falim Read More »
Ishim vetëm unë dhe ti; Ema Lamberti Më gjete duke përqafuar një kujtim. Në duar mbaja një ëndërr që më kishte tallur dhe që më bënte të ndihesha më pak se asgjë, duke më copëtuar, duke mësuar të mos kisha më shpresë. Jo në atë moment. Jo në këtë jetë. Ti u afrove, ndoshta e
Ishim vetëm unë dhe ti Read More »
Ne kemi nevojë për dashuri; Andrea Faber Ne kemi nevojë për një dashuri për të na udhëhequr. Nga njerëz të aftë për të qenë të lumtur. Është errësirë. Shumë e errët për të mposhtur. Para se të kthehet në heshtje. Ne kemi nevojë për njerëz të aftë për të bërtitur lumturinë. Për të kryer akte
Ne kemi nevojë për dashuri Read More »
©2020-2024 Të gjitha të drejtat të rezervuara. Për promovime dhe bashkëpunime na kontaktoni në info@jetoilumtur.al