2021

LULJA

Një lulëz mes një libri gjeta, Të tharë edhe pa kundërmim; Dhe për një çast i shtangur mbeta E humba thellë n’ëndërrim. Kur lulëzoi? Ç’pranverë thua? Kush e këputi edhe ku? Një dorë e njohur a e huaj? Dhe pse e vuri vallë këtu? A për kujtim të një takimi? Apo për ndarjen plot trishtim? […]

LULJA Read More »

KUR KISHA MË TEPËR NEVOJË PËR NJERËZ, MË BRAKTISËN!

Kur fitova mjaftueshëm besim, dritat e skenës u venitën, Kur isha e sigurt se do humbisja, fitova, Kur kisha më tepër nevojë për njerëz, më braktisën, Kur mësova t’i fshij vetë lotët, gjeta një shpatull ku të qaja, Kur përsosa aftësinë e të urryerit, dikush filloi të më donte me gjithë zemër, E ndërsa prisja

KUR KISHA MË TEPËR NEVOJË PËR NJERËZ, MË BRAKTISËN! Read More »

“E penguara”

“Veç ta takonte edhe njëherë… mendimi ngjante gati-gati vulgar, pothuajse i dalë në sipërfaqe të njeriut, i kthyer përgjysmë në fjalë, pa misterin dhe vlerën e thellësisë, ndaj dhe i parespektueshëm. E dinte këtë, megjithatë me vete përsëriti: veç ta takonte. Së paku një herë, përsëriti, madje krejt i pasigurt nëse donte t’i ulërinte “Kush

“E penguara” Read More »

Scroll to Top