Sa kam mall për përqafimin e sajë të ngrohtë Lotët më bien në fytyrë A mund të shihni në sytë e mi Sa shumë e urrej lamtumirën tonë unë mendoj për ty gjatë gjithë kohës E di që në fund do të jemi mirë. Më prek..më duaj..je me mua ashtu siç supozohet të jemi Gjithmonë […]
“Ndonjëherë, vetëm ndonjëherë, tërheqja nuk është dorëzim. Ndryshimi nuk është hipokrizi, të zhbësh nuk është të shkatërrosh. Të jesh vetëm nuk është të largohesh, dhe heshtja është të mos kesh çfarë të thuash. Qëndrimi i palëvizshëm nuk është dembelizëm, as frika nuk është të mbijetosh. Zhytja nuk është mbytje, të tërhiqesh nuk është të ikësh…
Njerëzit nuk e ndryshojnë natyrën e tyre. As nëse filloni të thoni “kjo jo, kjo po”. As edhe nëse përpiqeni t’u shpjegoni se ku mendoni se e kanë gabim, çfarë duhet të bëjnë, çfarë dëshironi apo si mund të jenë … Ata nuk e ndryshojnë kur mënyrën e tyre të sjelljes me të gjithë botën
Ne nuk mund t’i ndryshojmë njerëzit Read More »
Ato femra, që ecin me kokën lart janë të bukura. Që nuk kanë frikë të thonë të vërtetën. Të cilat nuk ndihen ziliqare sepse e dinë se çfarë vlejnë dhe nuk kanë nevojë të diskreditojnë apo nënçmojnë askënd. Asnjëherë brutale. Ato vëzhgojnë dhe shkojnë më tej. Kanë erë mirësie, diskrecioni dhe dinjiteti. Të ndjeshme, delikate
Të mendosh më pak shërben për të shëruar shpirtin. Eshte e rendesishme. Ju duhet të mësoni se si ta bëni atë. Të mendosh më pak nuk do të thotë të jesh sipërfaqësor, i shpërqendruar, i munguar. Të mendosh më pak do të thotë të lehtësosh, të lirosh kontrollin. Lëri mendimet, sidomos ato të gabuara. Mbyllni
Dhe pastaj merr frymë. Po, merr frymë. Merr frymë kur ndjen mungesë ajri, kur kalimi i orëve do të rëndojnë si rrënojat e një jete të copëtuar. Merrni frymë kur e qara ju pastron sytë, duke i dhënë dritë të re shikimeve tuaja mbi botën. Merr frymë kur zemërimi të djeg duart dhe mendimet, kur
Unë nuk mund të jem si të tjerët, Dhe ata nuk mund të jenë unë. Unë kam plagë të zbehura, Një fizik i pazakontë, Por të gjitha funksionojnë së bashku Për të më bërë unik. Unë kam forca të fshehura, Disa të meta të dukshme. Ende jam ky që jam, Për mirë, për keq. Nuk
Unë di se kush jam Read More »
Ka momente në jetën tonë që do t’i vlerësojmë gjithmonë. Fragmente të vogla nga e kaluara jonë, ato që të japin kënaqësi. Ndoshta një këngë që dikush këndon, aroma e një trëndafili, një kujtim sjell. Diku në sfondin e mendjes sonë Vijnë reflektimet e dashurisë që lamë pas. Edhe pse është bukur të mendosh për
Ne jemi pjesë e asaj që kujtojmë Read More »
Më nxirr në rrugë, o bir, kam ende këmbë të mira; të eci krah, me ty nuk do të ndihem plak. Më fto në shtëpinë tënde, bir, të dielën në mëngjes; për të ndarë ushqimin tuaj të mirë dhe për t’u ndjerë në shoqëri. Më fol me dashuri, bir, mos më qorto dhe mos u
E BUKUR PËR TË LEXUAR Read More »
Unë jam një udhëtar i humbur si një milion të tjerë Duke mos pasur asnjë destinacion dhe asnjë drejtim Me rrugë shkëmbore dhe pa shok Dhe ende endem dhe pyes veten Gjithçka që kërkoj është qëllimi i udhëtimit tim Duke lundruar nëpër oqeanin e pakufishëm të dashurisë Duke ecur nëpër pyllin e errët të mendimeve
Unë jam një udhëtar i humbur… Read More »
©2020-2024 Të gjitha të drejtat të rezervuara. Për promovime dhe bashkëpunime na kontaktoni në info@jetoilumtur.al